Χριστίνα Κοντοβά: «Υπήρξαν στιγμές που λύγισα και οι πιο δύσκολες ήταν...» - Συγκινεί με την εξομολόγηση για την κόρη της
«Όποτε μιλάω για εκείνη συγκινούμαι...»
Μια άκρως συγκινητική συνέντευξη παραχώρησε η Χριστίνα Κοντοβά στην εκπομπή Τhe Break, το απόγευμα της Κυριακής 3/3. Η γνωστή σχεδιάστρια μίλησε για την σχέση της με την κόρη της αλλά και για την εμπειρία της με την διαδικασία της υιοθεσίας.
Οι συγκινητικές δηλώσεις της Χριστίνας Κοντοβά για την κόρη της
«Η Έιντα τρελαίνεται με τα ρούχα. Στο σπίτι κάνει το μοντέλο, γυαλιά, αξεσουάρ, φοράει πιτζάμες με τακούνια. Έρχεται στο μαγαζί, βγαίνει στο πεζόδρομο και φωνάζει “η μαμά μου είναι η καλύτερη σχεδιάστρια”. Η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάζομαι το πόσο επικοινωνιακή είναι. Δεν είμαι αντικοινωνική έχω κάποια όρια για να μην ανοιχτώ. Η Έιντα είναι το ακριβώς αντίθετη, θα σε ρωτήσει και προσωπικά σου πράγματα, θα σε αγκαλιάσει. Είναι κάτι δικό της, τη θαυμάζω και είναι δάσκαλος για μένα σε αυτό το επίπεδο.
Όποτε μιλάω για εκείνη συγκινούμαι. Ήταν ήδη παιδάκι, είχα μεγάλη αγωνία για να είμαι εγώ πιο καλή. Ήξερα ότι στην Ουγκάντα θα τα καταφέρω μόνη μου αλλά είδα ότι τα όρια μπορείς να τα ξεπεράσεις. Το να επικοινωνείς με ανθρώπους που δεν είναι φίλοι σου γιατί ήταν και άλλες οικογένειες εκεί με τον ίδιο σκοπό. Από το πρώτο μου ταξίδι στην Αφρική ένιωσα μια σύνδεση και η ανάγκη μου για υιοθεσία γεννήθηκε εκεί. Τα προηγούμενα χρόνια έλεγα ότι δεν ήθελα να κάνω παιδί. Υπήρξαν στιγμές που λύγισα και οι πιο δύσκολες στιγμές ήταν εκεί. Δεν λύγισα για τον σκοπό μου εκεί ή να κάνω πίσω. Ήταν πολλές φορές ειδικά προς το τέλος της διαδικασίας, νόμιζα ότι θα πηδούσα από το παράθυρο από την απόγνωσή μου...
Έχω περάσει μεγάλο διάστημα που δεν μίλησα ποτέ για τις αποτυχημένες εγκυμοσύνες και είναι ταμπού. Ένιωσα αποτυχημένη, ότι δεν ήθελα το σώμα μου να το ξαναπεράσει. Φτάνοντας στο σήμερα θεωρώ ότι αυτό έπρεπε να έχω κάνει. Ότι αυτός ήταν ο σκοπός μου! Δεν θα μπορούσα να είμαι μαμά κανενός άλλου παιδιού εκτός της Έιντα. Αισθάνθηκα ότι κάπως έπρεπε να το δημοσιοποιήσω για τη δουλειά μου, τους συνεργάτες μου, για τον κόσμο. Προσπάθησα να το κάνω με μέτρο όσο μπορούσα και πήρα πολλή αγάπη. Αυτό που με συγκινεί πολύ είναι τα μηνύματα που έχω πάρει που σκέφτονται να κάνουν αυτό το ταξίδι. Ή από παιδιά που έχουν υιοθετηθεί και ήταν σαν να έσπασε ένα σπυρί.
Είναι στην κουλτούρα μας η υιοθεσία και κάπως το κρύβαμε. Θεωρώ ότι θα βοηθήσει και το παιδί μου αυτό στο μέλλον. Το σκέφτομαι τον ρατσισμό αλλά πιστεύω ότι ρατσισμός δεν είναι μόνο το χρώμα αλλά το σύνολο. Αυτό που συζητάω στο παιδί μου είναι ότι δεν είναι διαφορετική εκείνη αλλά σαν οικογένεια είμαστε διαφορετική. Το σημαντικό είναι ότι φτιάξαμε τη δική μας οικογένεια με τη δική μας μοναδική ιστορία. Εύχομαι όλες οι οικογένειες να είναι κάπως έτσι».
