Ιωάννης Απέργης: «Θαυμάζω τη γυναίκα μου, δεν κουράζεται ποτέ και δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει»

O ηθοποιός έχει αποκτήσει δύο παιδιά μαζί της

Γιώργος Κακογιάννης
Youweekly Editor
Ιωάννης Απέργης: «Θαυμάζω τη γυναίκα μου, δεν κουράζεται ποτέ και δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει»

Ο Ιωάννης Απέργης μίλησε στην κάμερα της εκπομπής, Mega Καλημέρα για την οικογένειά που έχει δημιουργήσει, την ομορφιά της πατρότητας, αλλά και τις δυσκολίες που έζησε το πρώτο διάστημα που ήρθε στην Ελλάδα. Ο ηθοποιός πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Σεσουάρ για δολοφόνους» στο θέατρο «Αποθήκη».

«Μου αρέσει η πατρότητα, έχω δεχτεί πολλή αγάπη από τους δικούς. Από μικρός ήθελα να κάνω δική μου οικογένεια, με γεμίζει. Άλλοι φίλοι μου λένε “μακριά από εμένα”», είπε αρχικά ο Ιωάννης Απέργης.

Στο παρελθόν, πέρα από την υποκριτική έχει κάνει διάφορα επαγγέλματα: «Έχω δουλέψει στην οικοδομή, σερβιτόρος, βοηθός σε ψάρια, παρκαδόρος, αλουμινάς, τέντας, σιδεράς και σε βυτιοφόρο. Για τις ανάγκες της οικογένειάς μου δεν με αφορά καθόλου, θα κάνω τα πάντα. Ας έχω ένα πιάτο φαΐ στο σπίτι».

Δείτε επίσης: «Ποιος θα παντρευτεί έναν φτωχομπινέ ηθοποιό;» - Η εξομολόγηση του Ιωάννη Απέργη για τη γνωριμία του με τη σύζυγό του

Ο Ιωάννης Απέργης στάζει μέλι για τη σύζυγό του

Όσον αφορά τη σύζυγό του Κατερίνα, ο Ιωάννης Απέργης της έπλεξε το εγκώμιο: «Θαυμάζω τη γυναίκα μου, δεν κουράζεται ποτέ. Δεν ξέρω πώς τα καταφέρνει και τι δύναμη έχει μία μάνα. Όταν είμαι σπίτι αναλαμβάνω εγώ τα παιδιά».

Κλείνοντας αναφέρθηκε στη μετανάστευση, αλλά και στα αρνητικά σχόλια που δέχτηκε γι' αυτό. «Έχω πει ότι δεν θέλω να βιώσουν τη μετανάστευση, γιατί είναι άσχημο πράγμα. Δεν θέλω να φύγω από τη βάση τους, τη χώρα που γεννήθηκαν. Οι γονείς μου με έφεραν στην Ελλάδα όταν ήμουν 4,5 ετών, πάντα υπάρχει δυσκολία προσαρμογής, ειδικά όταν είσαι μωρό. Απέναντι στα αρνητικά σχόλια πρέπει να βρεις μέσα σου τον τρόπο, τη σκέψη να πεις “Κάντε υπομονή, μετά θα παρακαλάτε”, αρκεί να μην γίνεις ίδιος με αυτούς. Αυτά μου δίνουν παραπάνω ώθηση να ανεβαίνω και να πηγαίνω πιο μπροστά από τους άλλους», κατέληξε ο Ιωάννης Απέργης.