Ο Ρένος Χαραλαμπίδης, ως καλεσμένος στην εκπομπή «Ο κόσμος μέσα μας» της Ίνας Ταράντου που θα προβληθεί την ερχόμενη Δευτέρα, 21/10 στο ATTICA TV, μίλησε για την στιγμή που χρειάστηκε να γεροκομήσει τους γονείς του. Σε αποσπάσματα που προβλήθηκαν στην εκπομπή του Happy Day του ALPHA, παίρνουμε μια γεύση από την συγκλονιστική εκείνη περίοδο.

Υπενθυμίζουμε ότι, έχουν περάσει συνολικά δύο χρόνια από τότε που έφυγε από τη ζωή ο πατέρας του. Ο Γιάννης Χαραλαμπίδης πέθανε την Κυριακή 17 Ιουλίου του 2022 σε ηλικία 93 ετών από γεράματα.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα evros-news.gr, οι γονείς του ηθοποιού, Γιάννης και Ευαγγελία, έμεναν στην Αθήνα, όμως ο Ρένος Χαραλαμπίδης φρόντιζε να κάνει πράξη την επιθυμία τους, να περνούν το καλοκαίρι στη γενέτειρά τους, το Σπήλαιο Τριγώνου (δείτε εδώ το σπίτι των γονιών του). Αυτό γινόταν κάθε καλοκαίρι, ακόμη και τα τελευταία χρόνια, που λόγω του προχωρημένου της ηλικίας τους, δεν ήταν εύκολο.

Ο αγαπημένος ηθοποιός δεν έχει παντρευτεί και όπως αποκάλυψε, αισθάνεται άνετα με αυτή του την επιλογή ωστόσο δεν θα το συνιστούσε σε κανέναν (δείτε εδώ αναλυτικά τα λόγια του). Η απώλεια των γονιών του, προκάλεσε μεγάλη θλίψη στον ίδιο, αλλά όπως έχει δηλώσει στο παρελθόν, νιώθει ευγνώμων που ήταν εκεί για να του βοηθήσει.

Τι εξομολογήθηκε ο Ρένος Χαραλαμπίδης για τον πατέρα του

Ο Ρένος Χαραλαμπίδης λοιπόν, αρχικά είπε για τον χαμό των γονιών του: «Και οι δύο πέθαναν από γεράματα ξέρεις. Σβήσανε. Δεν ήξερα ότι μπορείς να πεθάνεις από γεράματα. Διότι όταν ήρθε ο γιατρός και ρώτησε τον πατέρα μου και μου είπε “Τίποτα είμαι καλά”, του λέω τι εννοείς, “Εχει κλείσει ο κύκλος μου”. Έκλεισε ο κύκλος».

«Η πιο ενδιαφέρουσα και ένδοξη εποχή, ήταν η εποχή που γεροκόπησα τους γονείς μου. Ένιωσα την ηδονή ότι κάνω το χρέος μου, όπως το έκαναν μέσα στους αιώνες όλοι οι πρόγονοι μου. Ένιωσα την ηδονή ότι είμαι ένας άξιος γιός και ένας πραγματικός άντρας. Όταν δηλαδή, σήκωνα τον πατέρα μου αγκαλιά για να τον πάω από το αναπηρικό καροτσάκι στο κρεβάτι, ένιωθα ότι τώρα είμαι άντρας»

«Επειδή μιλήσαμε για τη πρώτη μας ανάμνηση, εμένα η πρώτη ανάμνηση σαν παιδί είναι να με πλένει ο πατέρας μου. Ήμουν πάνω σε ένα τραπέζι, με είχε πλύνει και με σκούπιζε. Αυτή είναι η εικόνα. Εγώ λοιπόν, λίγο πριν φύγει από τη ζωή τον έκανα μπάνιο. Έτσι λοιπόν όπως ήταν η πρώτη μου εικόνα που τον θυμάμαι να με πλένει, τον έπλενα εγώ. Σε πληροφορώ, τον έκανα μπάνιο μέσα στα γέλια και τα χαχανιτά. Γελάγαμε και γουστάραμε. Μου έλεγε ποιός εγώ το θυρείο. Που το παρατσούκλι του στο εργοστάσιο ήταν “η αρκούδα”. Έπιανε τα σίδερα και τα έσπαγε. Γέλαγε μόνος του που δεν μπορούσε να σηκωθεί όρθιος».