Η ανακοίνωση του ΑΝΤ1 για το Ενώπιος Ενωπίω με τον Χατζηνικολάου, λίγες ώρες πριν την προβολή του
Ποια θα είναι η σημερινή 24/2 καλεσμένη;
Απόψε 24/2 το βράδυ η εκπομπή Ενώπιος Ενωπίω με παρουσιαστή τον Νίκο Χατζηνικολάου επιστρέφει στον ΑΝΤ1 με μια καλεσμένη "φωτιά". Οι αποκαλύψεις που θα κάνει θα καθηλώσουν το τηλεοπτικό κοινό.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΑΝΤ1 για την εκπομπή του Νίκου Χατζηνικολάου
Η Μαίρη Χρονοπούλου θα είναι καλεσμένη του Νίκου Χατζηνικολάου στο “Ενώπιος Ενωπίω” την Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου στις 23:45.
Η κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιός μιλά για τις μεγάλες της επιτυχίες στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Πώς βρέθηκε από τον χορό, στο σανίδι του θεάτρου;
Τι λέει για τις ταινίες που την οδήγησαν στην κορυφή, για τον σύντομο γάμο της, αλλά και για τον ηθοποιό που είχε σαν αδερφό;
Η Μαίρη Χρονόπουλου αναφέρεται, μεταξύ άλλων, και στο σοβαρό τροχαίο που την ανάγκασε να μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας - δείτε τι είχε συμβεί.
Ποια είναι τα σχέδιά της για το μέλλον; Σε ποιο νέο σήριαλ θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο;
Την Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου, στις 23:45, η Μαίρη Χρονοπούλου μιλά για όλους και για όλα στον Νίκο Χατζηνικολάου και στο «Ενώπιος Ενωπίω».
Λίγα λόγια για την αγαπητή Μαίρη Χρονοπούλου
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από τη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, στο οποίο εμφανίστηκε στις ομάδες του χορού, σε αρχαία δράματα. Το 1957 άρχισε να συνεργάζεται με το ελεύθερο θέατρο, κάνοντας εμφανίσεις στο Ακροπόλ στα έργα των Σακελλάριου-Γιανακόπουλου «Η Κυρία» και «Ρομάντζο μιας Καμαριέρας».
Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε σαν κομπάρσος στο «Χαρούμενο Ξεκίνημα» του Ντίνου Δημόπουλου, παραγωγής Φίνος Φιλμ το 1954, όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια. Το 1958 πήρε ένα μικρό ρόλο στο «Τελευταίο ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, πάλι στη Φίνος Φιλμ. Από το 1963 και μετά πρωταγωνιστεί σε πλειάδα δραματικών ταινιών της Φίνος Φιλμ, και όχι μόνο, σε ρόλους ντάμας και μοιραίας γυναίκας, δίπλα σε όλους τους άντρες πρωταγωνιστές της εποχής, όπως Νίκος Κούρκουλος, Φαίδων Γεωργίτσης, Δημήτρης Παπαμιχαήλ, Γιώργος Φούντας και Αλέκος Αλεξανδράκης.
Ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στην ταινία «Τα κόκκινα φανάρια» (1963) του Β. Γεωργιάδη, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 36η απονομή των βραβείων το 1964 σε παραγωγή Δαμασκηνού-Μιχαηλίδη, «Χωρίς ταυτότητα», (1963, Φίνος Φιλμ), "Το χώμα βάφτηκε κόκκινο" δραματική ταινία του 1966 σε σκηνοθεσία του Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για το Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας στην 38η απονομή των βραβείων το 1966, «Πολύ αργά για δάκρυα» του Γιάννη Δαλιανίδη (1968, Φίνος Φιλμ),
«Όταν η πόλις πεθαίνει» σε σενάριο Νίκου Φώσκολου και σκηνοθεσία Γιάννη Δαλιανίδη (1969, Φίνος Φιλμ), «Οι αδίστακτοι» του Ντίνου Κατσουρίδη (1965, Σάβας Φιλμ), «Κοινωνία ώρα μηδέν» του Ντίνου Δημόπουλου (1966, Φίνος Φιλμ), «Η λεωφόρος του μίσους» (1968, Φίνος Φιλμ) και «Ορατότης μηδέν» του Νίκου Φώσκολου (1970, Φίνος Φιλμ).
Ανάμεσα σε αυτές τις κοινωνικές και δραματικές ταινίες εμφανίστηκε σε τρία μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη, παραγωγής Φίνος Φιλμ, στα οποία θα κάνει θραύση: «Οι θαλασσιές οι χάντρες», «Μια κυρία στα μπουζούκια» και «Γοργόνες και μάγκες». Ιδιαίτερα στο «Μια κυρία στα μπουζούκια» σαγήνευσε το κοινό με το ακαταμάχητο στυλ και ταμπεραμέντο της τόσο υποκριτικά όσο και ερμηνεύοντας δύο από τις μυθικές επιτυχίες των τραγουδιών του ελληνικού κινηματογράφου, το «Είμαι γυναίκα του γλεντιού» και το «Του αγοριού απέναντι».
Την περίοδο 1967-68 υπήρξε η καλύτερη πρωταγωνίστρια του κινηματογράφου και κέρδισε το βραβείο της Ενώσεως κριτικών.
Στη θεατρική της καριέρα, συνεργάστηκε με όλους τους μεγάλους θιάσους της Αθήνας και έπαιξε με την ίδια ερμηνευτική ικανότητα σε όλα τα είδη θεάτρου. Το 1972 συγκρότησε το δικό της θίασο με τον οποίο ανέβασε τα έργα: «Τι ώρα θα γυρίσεις, Πηνελόπη» του Σόμερσετ Μομ και «Ένα καυτό κορίτσι» του Ιάκωβου Καμπανέλη.
Έχει στο ενεργητικό της σημαντικές ερμηνείες και στο νέο ελληνικό κινηματογράφο, όπως στις εξαίρετες ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Οι κυνηγοί» και «Ταξίδι στα Κύθηρα», ενώ κέρδισε βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με την ταινία «Τα παιδιά της χελιδόνας» του Κώστα Βρεττάκου, το 1987.
