Θρήνος για τον Παύλο Γερουλάνο - Η απώλεια που του στοίχισε
Πέθανε η...
Λίγο μετά την είδηση θανάτου θρυλικού ηθοποιού (δείτε εδώ αναλυτικά) παράλληλα γνωστοποιήθηκε, πως ο Παύλος Γερουλάνος ήρθε αντιμέτωπος με μία απώλεια, που συγκλόνισε τον ίδιο και την οικογένειά του.
Το πένθος στην οικογένεια του Παύλου Γερουλάνου
Πιο αναλυτικά, ο πολιτικός έχασε την αδερφή του, Δέσποινα Γερουλάνου, η οποία σύμφωνα με τις πληροφορίες, που κυκλοφορούν έπασχε από ένα αυτοάνοσο νόσημα στον πνεύμονα, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να πάθει λοίμωξη του αναπνευστικού και να καταλήξει.
Λίγα λόγια για τη ζωή του πολιτικού
Ο Παύλος Γερουλάνος (29 Μαΐου 1966) είναι Έλληνας πολιτικός. Υπήρξε γενικός γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού, ενώ εξελέγη βουλευτής στις εκλογές του 2009, κατέχοντας την 5η θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Τοποθετήθηκε στην κυβέρνηση Παπανδρέου του 2009 στη θέση του υπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού της Ελλάδας, θέση που διατήρησε και στην μετέπειτα κυβέρνηση Παπαδήμου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και είναι γιος του Μαρίνου Γερουλάνου, αυλάρχη της βασίλισσας Άννας Μαρίας, και της Αιμιλίας Καλλιγά, αρχαιολόγου και προέδρου του Μουσείου Μπενάκη. Νονοί του είναι οι θείοι του Παύλος και Ανδρέας Καλλιγάς. Από την πλευρά του πατέρα του είναι δισέγγονος του Μαρίνου Γερουλάνου, ενώ απο την πλευρά της μητέρας του, δισέγγονος του Πέτρου Καλλιγά και του Αντώνη Μπενάκη καθώς και τρισέγγονος των Εμμανουήλ Μπενάκη και Παύλου Καλλιγά.
Φοίτησε στο ελληνικό κολλέγιο του Λονδίνου. Σπούδασε ιστορία στο Κολλέγιο Ουίλιαμς (πτυχίο 1988) και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και στο τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου MIT (πτυχίο 1994).
Εργάστηκε ως οικονομικός διευθυντής στην Photoelectron Corporation θυγατρική της Thermo Electron Corporation (1989-1992) και στις τράπεζες Alpha Finance και Barclays και με την επιστροφή του στην Ελλάδα (1994) ανέλαβε τη θέση του οικονομικού διευθυντή της οικογενειακής επιχείρησης ιχθυοτροφείων στην Κεφαλονιά και επόπτευσε την αναδιάρθρωση της εταιρείας. Από το 2004 έως το 2006 εργάστηκε ως σύμβουλος στην Egon Zehnder International.
Η πρώτη του ανάμειξη με την πολιτική ήταν στις βουλευτικές εκλογές της Βρετανίας ως συνεργάτης του βουλευτή του Εργατικού Κόμματος, Γκρέβιλ Τζάνερ.
Το 1999 έγινε σύμβουλος του τότε υπουργού εξωτερικών, Γιώργου Παπανδρέου και στη συνέχεια γενικός γραμματέας Αποδήμου Ελληνισμού μέχρι το 2004. Από το 2006 έως το 2009 ήταν διευθυντής του πολιτικού γραφείου του προέδρου του ΠΑΣΟΚ και τον Μάρτιο του 2008 έγινε γραμματέας του τομέα επικοινωνίας του κόμματος. Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 κατείχε την πέμπτη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και εξελέγη βουλευτής.
Με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπανδρέου διορίστηκε υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού[4], ενώ διατήρησε τη θέση του και στην κυβέρνηση Παπαδήμου.
Στις 17 Φεβρουαρίου 2012 έθεσε την παραίτησή του στη διάθεση του πρωθυπουργού, με αφορμή ένοπλη ληστεία στο παλαιό αρχαιολογικό μουσείο της Ολυμπίας το δεύτερο περιστατικό κλοπής σε μουσείο της χώρας μέσα σε διάστημα λίγων εβδομάδων, καθώς είχε προηγηθεί η κλοπή δύο πινάκων ζωγραφικής και ενός χαρακτικού από την Εθνική Πινακοθήκη, στις αρχές Ιανουαρίου 2012. Η παραίτησή του δεν έγινε δεκτή.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2012 απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής. Στις δημοτικές εκλογές του 2019 ανακοίνωσε ότι θα είναι υποψήφιος δήμαρχος για τον δήμο της Αθήνας.
