Επική στιγμή στο Καλό Μεσημεράκι: Ο Γιώργος Χρανιώτης "εισέβαλλε" με ξανθιά περούκα για το χαμένο μαγιό του

Δείτε τι συνέβη on air

Αρθρογράφος: Ίρις Βίλα
Ίρις Βίλα
Youweekly Editor
Επική στιγμή στο Καλό Μεσημεράκι:  Ο Γιώργος Χρανιώτης

Με αφορμή το επικό στιγμιότυπο από το χθεσινό επεισόδιο του Survivor 5, όπου είδαμε την Σοφιάννα να ισχυρίζεται ότι βρήκε το χαμένο μαγιό του Γιώργου Χρανιώτη, ο ίδιος "εισέβαλλε" στην σημερινή εκπομπή του ΣΚΑΪ, «Καλό Μεσημεράκι».

Ο γνωστός ηθοποιός αποφάσισε να κάνει μια σατιρική παρέμβαση μιας και εμφανίστηκε ντυμένος με ξανθιά περούκα ως «κ. Μητσόπουλος». Μάλιστα διέψευσε ότι το εύρημα της Σοφιάννας είναι του ηθοποιού καθώς δεν ταιριάζει στην… αισθητική του.

Η εμφάνιση του Χρανιώτη στο «Καλό Μεσημεράκι»

Γιώργος Χρανιώτης: «Τις τελευταίες μέρες είμαι στα χειρότερά μου»

Ο Γιώργος Χρανιώτης είναι αρκετά ενεργός μέσα από τους προσωπικούς του λογαριασμούς στα social media, καθώς του αρέσει να δημοσιεύει διάφορες προσωπικές στιγμές.

Αυτή τη φορά ο γνωστός ηθοποιός επέλεξε να δημοσιεύσει ένα άκρως συγκινητικό βίντεο μαζί με ένα μακροσκελές κείμενο όπου περιέγραψε τις δύσκολες στιγμές που περνάει τις τελευταίες μέρες. Μάλιστα πριν από καιρό είχε μιλήσει και για το κίνημα #metoo.

«Μάλλον τις τελευταίες μέρες είμαι στα χειρότερα μου. Κοιμάμαι πολύ, τρώω λίγο, δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου και κάνω υπερπροσπάθειες να πάω στην θάλασσα μου, που με ξέρει και με γαληνεύει. Για λίγο. Μετά τα ίδια. Αυτό που ζούμε μου φταίει.

Μου φταίει ο φόβος που είναι γύρω μας, σαν ένας άλλος ιός που όταν σε προσβάλλει δεν σε σκοτώνει ακριβώς, αλλά σε βασανίζει λίγο, σιγά σιγά, σαδιστικά μέχρι να σε δει να σέρνεσαι. Παντού φόβος. Φόβος για μας, για τους αγαπημένους μας, για τα παιδιά και τους γονείς μας, φόβος για το αν θα ζήσουμε και πόσο. Εγώ δεν θέλω να φοβάμαι όμως ούτε το αν, ούτε το πόσο. Αν ανέχομαι να φοβηθώ κάτι είναι το πώς.

Και το πώς είναι στο χέρι μας. Και γι’ αυτό χαμογέλασα λίγο σήμερα και κάπως στυλώθηκα, γιατί συνειδητοποίησα ότι η σχέση που έχουμε με τα πράγματα, η σχέση που έχουμε με τους ανθρώπους, με τα ζώα και με την φύση, η σχέση αυτή είναι που καθορίζει την σχέση μας με αυτό το πράγμα που αποκαλείται ζωή.

Και η σχέση μας με την ζωή μας είναι η σημαντικότερη σχέση. Αυτά τα δύο παιδιά ανέπτυξαν μέσα σε δευτερόλεπτα μια σχέση. Κράτησαν μια στιγμή που θα ναι αιώνια στις ζωές τους. Μια συμπυκνωμένη -γεμάτη ζωή-και ανθρωπιά στιγμή. Και έτσι κάπως ο κόσμος γίνεται πιο υποφερτός.

Κι έτσι κάπως κι εγώ θα σηκωθώ απ’ τον καναπέ μου και θα βγω να λιαστώ και να αντιμετωπίσω τον κόσμο, προσπαθώντας αν μου δοθεί η ευκαιρία -που θα μου δοθεί – να κάνω κάτι που θα ναι ανθρώπινο. Χωρίς φόβο, με πολύ πάθος».