«Ήρθε κλαίγοντας, της απάντησα....» - Ο Αλκαίος αποκαλύπτει το σκηνικό με την Παπαρίζου στα Mad VMA

Αναφέρθηκε και σε δημοσιεύματα που τον είχαν ενοχλήσει...

Πέννυ Μαστοράκου
Youweekly Editor
«Ήρθε κλαίγοντας, της απάντησα....» - Ο Αλκαίος αποκαλύπτει το σκηνικό με την Παπαρίζου στα Mad VMA

Το πρωί της Παρασκευής 30/6 δηλώσεις του Γιώργου Αλκαίου προβλήθηκαν στην εκπομπή Happy Day, σχετικά με το λυπηρό συμβάν στα βραβεία MAD VMA 2022 και το act με την Έλενα Παπαρίζου που δεν έγινε ποτέ, μιας και η τραγουδίστρια αποχώρησε από το στάδιο μετά τα γεγονότα, ενώ έκανε και μία αποκάλυψη για όσα τον είχαν ενοχλήσει στην αρχή της καριέρας του.

Οι δηλώσεις του Γιώργου Αλκαίου για το γεγονός

«Ήμασταν ουσιαστικά το τελευταίο act της βραδιάς με την Έλενα Παπαρίζου και θα κάναμε ντουέτο το «τι, τι». Πήγα, είδα την Έλενα στον διάδρομο όπου ήρθε κλαίγοντας. Εννοείται μου είπε ότι δεν μπορούσε να βγει και της απάντησα ότι αλλάζουμε και φεύγουμε» ανέφερε ο Γιώργος Αλκαίος.

Αναφορικά με τα δημοσιεύματα που τον πείραξαν, ο γνωστός τραγουδιστής είπε πως «υπήρχαν πολλά, ειδικά στην αρχή της καριέρας μου, το ‘93-94 ότι κάτι συμβαίνει με την Ελένη Μενεγάκη που ήμασταν φίλοι και συνεχίζουμε να είμαστε. Είχε γίνει εξώφυλλο».

Ο πραγματικός λόγος που σταμάτησε το τραγούδι και εξαφανίστηκε

Ο Γιώργος Αλκαίος μίλησε στην Secret και στην Σπυριδούλα Τριάντου για το λόγο που επέλεξε να απομονωθεί για κάποια χρόνια στην Μήλο. Της εξομολογήθηκε πως έχει απηυδήσει με τον τρόπο που λειτουργεί το σύστημα της showbiz, ενώ αποκαλύπτει το αν δέχτηκε επαγγελματικές προτάσεις εκείνη την περίοδο αλλά και τις αποφάσεις που πήρε για τον εαυτό του και την πορεία του.

Ο γνωστός τραγουδιστής σε πρόσφατη συνέντευξή του είχε μιλήσει και για τη θερμή υποδοχή που δέχτηκε από τον κόσμο μετά την επιστροφή του στα μουσικά δρώμενα, ενώ δεν δίστασε να παραδεχτεί ότι με μεγάλη προθυμία θα εκπροσωπούσε ξανά τη χώρα μας στο διαγωνισμό της Eurovision, μετά τη συμμετοχή του το 2010, με το τραγούδι «Opa».

Για το αν υπήρχε κάποιος ψυχολογικός ή προσωπικός λόγος είπε:

«Δεν με στενοχώρησε κάτι, απλώς συνειδητοποίησα ότι ήταν πολύ δύσκολος ο κώδικας να επικοινωνήσω με τον περίγυρό μου. Όχι με τον κόσμο… Ξαφνικά οι ταχύτητες ανέβαιναν πολύ γρήγορα και εγώ δεν την ανέχομαι τη μεγάλη ταχύτητα. Ένιωσα την πίεση του συστήματος, δεν άντεξα… Υπάρχει αυτό το σύστημα. Είτε σου πάει είτε δεν σου πάει. Εγώ δεν μπορούσαν να κάτσω να συζητήσω με τους φίλους μου. Με γνωρίσατε όλοι στα 19 μου και ξαφνικά βρέθηκα 40. Έτσι έρχεται κάποια στιγμή που μπουχτίζεις και λες: «Ρε παιδιά, δεν μπορώ να ασχοληθώ με αυτά που έχει ο χώρος, τις μικρότητες».

Ενώ συνέχισε μιλώντας για τις επαγγελματικές προτάσεις που δέχτηκε:

«Αν κι υπήρχαν προτάσεις, δεν το σκέφτηκα ποτέ. Είπα ότι θα αφήσω τον εαυτό μου ήρεμο να αποφασίσει μόνος του. Το άφησα πάνω του, αλλά έπρεπε να νιώσω έτοιμος να πω ότι όχι, δεν ξαναγυρίζω, γιατί δεν ξαναγυρίζω σε αυτό που έκανα».

Τέλος για το διάστημα απομόνωσης στο νησί δήλωσε:

«Ήταν συγκλονιστική η απόφαση. Την κατάλαβα τον τρίτο χρόνο. Θα πω κάτι που δεν έχω πει κι είναι αστείο και λυπηρό ταυτόχρονα: Το πρώτο εξάμηνο, ενώ ήμουν στην άκρη του πουθενά μπροστά σε έναν βράχο, όταν έπεφτα για ύπνο, άκουγα τη βοή της πόλης στα αυτιά μου, μέχρι να έρθει στο κέντρο του το σώμα και να ηρεμήσει η ψυχή. Ήταν μεγάλη αλλαγή από την Αθήνα τόσα χρόνια να πάω σε ένα ψαροχώρι. Απομόνωση κανονική αλλά πολύ ωραία. Έρχονταν τα ξαδέρφια μου, έκλεισα το στούντιο για δύο χρόνια, μπήκα σε άλλες καταστάσεις, να φτιάξω σχέδια για τα δωμάτια που άνοιγα. Είμαστε τόσο βιαστικοί που δεν καταλαβαίνουμε ότι είμαστε περαστικοί και κρατάμε κακίες χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος.»