''Δεν έχει προσωπικότητα, είναι συνεργός'' - Ξέσπασε ο Αρβανίτης μετά τη στάση της Νίνου στη δίκη Φιλιππίδη
Όσα είπε για την ίδια και για τον Πέτρο Φιλιππίδη
Καταιγιστικές είναι οι μαρτυρίες και οι δηλώσεις γύρω από τη δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη, που συνεχίζεται αυτές τις μέρες με τελευταίο μάρτυρα στο βήμα τον Σπύρο Μπιμπίλα. Ο γνωστός σκηνοθέτης Δημήτρης Αρβανίτης, που γνωρίζει τον κατηγορούμενο, έκανε δηλώσεις στην κάμερα του «Πρωινού», κατηγορώντας την Ελπίδα Νίνου για έλλειψη προσωπικότητας.
Υπενθυμίζεται ότι έχουν ξεσπάσει μεγάλοι καυγάδες μέσα στις δικαστικές αίθουσες κατά τη διάρκεια της μαρτυρίας του Σπύρου Μπιμπίλα που υπήρξε και φίλος του Φιλιππίδη, με τη Νίνου να εξαπολύει επίθεση και χαρακτηρισμούς εναντίον του και εκείνον να την κατηγορεί ότι ψεύδεται για χάρη του συζύγου της.
''Καταπέλτης'' ο Δημήτρης Αρβανίτης ενάντια στη Νίνου
Είπε αρχικά στην κάμερα του Πρωινού:
«O Πέτρος Φιλιππίδης είναι κατά τη γνώμη μου ένας αυτοκαταστροφικός τύπος. Ήταν πάντα έτσι. Ήταν επιθετικός παντού. Δεν κουνάω το δάχτυλο ότι «πρέπει να τον κρεμάσουμε στον τοίχο» αλλά αν ξεφύγεις μια φορά είναι πολύ διαφορετικό από το να ξεφεύγεις συνέχεια. Και τώρα δυστυχώς για αυτόν τον άνθρωπο, δεν πρόσεξε, δεν χαλιναγώγησε τον εαυτό του να εκπληρώσει την κακή του διάθεση».
«Η Ελπίδα Νίνου είναι ένας άνθρωπος ο οποίος προφανώς δεν έχει προσωπικότητα. Αν έχεις προσωπικότητα και έχουν συμβεί όλα αυτά, τουλάχιστον έχεις αμφιβολίες. Αυτή βγαίνει και μιλάει σαν να μην τρέχει τίποτα και σαν να μην έχει συμβεί τίποτα δίπλα της. Και φαίνεται κατά τη γνώμη μου ότι είναι συνεργός, τα ήξερε και δεν αντιδρούσε».
Ποια είναι η Ελπίδα Νίνου που δε φεύγει από το πλευρό του Φιλιππίδη
Η δίκη του Πέτρου Φιλιππίδη συνεχίζεται και οι εξελίξεις καθημερινά είναι σοκαριστικές αφού ο Σπύρος Μπιμπίλας που είναι βασικός μάρτυρας φέρνει στην φόρα πολλά τραγικά περιστατικά (δείτε εδώ όσα έχει αποκαλύψει έως τώρα).
Παρά τα όσα ακούγονται για την σύζυγό του, Ελπίδα Νίνου, εκείνη βρίσκεται κάθε μέρα στο πλευρό του βράχος.
Η Ελπίδα Νίνου γεννήθηκε στον Πειραιά από Κερκυραίους γονείς και έτσι μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου κυριαρχούσαν η μουσική και η αγάπη για τις τέχνες. Άρχισε από πολύ μικρή να ασχολείται με τη ζωγραφική, το σχέδιο και τον χορό. Οι σπουδές της στον χορό ξεκίνησαν παράλληλα με το σχολείο, στη σχολή χορού Ρ. Γιαννιώτη – Α .Κοσκινίδου, όπου σπούδασε, με υποτροφία, κλασικό αλλά και σύγχρονο χορό.
Τελειώνοντας το σχολείο ξεκίνησε προετοιμασία για να δώσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, γρήγορα όμως μετάνιωσε, αφού την κέρδισε ο χορός. Αποφάσισε να δώσει στην Κρατική Σχολή Χορού το 1981, και ήταν μία από τους 18 που επέτυχαν σε σύνολο 250 υποψηφίων. Κατά τα χρόνια της σχολής δεν περιορίστηκε στις σπουδές της, αλλά συμμετείχε και σε πολιτιστικούς συλλόγους, όπως η Κινηματογραφική Λέσχη και ο Εξωραϊστικός Πολιτιστικός Σύλλογος Πειραιά.
To 1984 ήταν μέσα στους εννέα που αποφοίτησαν τελικά από την Κρατική Σχολή Χορού και συνέχισε τις σπουδές της συμμετέχοντας σε σεμινάρια σύγχρονου χορού στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, πάνω στις τεχνικές Martha Graham, Jose Limon, Character, Contact, jazz, flamengo, κ.ά. Είναι επίσης κάτοχος πτυχίου του συστήματος Orff, όπως και κάθε απόφοιτος της Κρατικής.
Το 1985, αμέσως μετά την αποφοίτησή της από την Κρατική Σχολή Χορού, παρακολούθησε για έναν μήνα σεμινάρια χορού στο Λονδίνο, στη Βασιλική Ακαδημία Χορού. Ξεκίνησε πλέον να ασχολείται επαγγελματικά με τον χορό, αρχικά ως καθηγήτρια, για 15 χρόνια στη σχολή από την οποία και η ίδια ξεκίνησε αλλά και σε άλλες, ενώ συμμετείχε σε διάφορες χορευτικές παραστάσεις στην Αθήνα και στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Έχει διδάξει στις δραματικές σχολές Θεατρικό Εργαστήρι του Κώστα Καζάκου και στον Ίασμο του Σταύρου Δελλή. Το 1991 ξεκίνησε η συνεργασία της με τον Φωκά Ευαγγελινό, ως βοηθός του και χορεύτρια στο θέατρο, στις επιθεωρήσεις «Φιέστα κι άστα» (θέατρο Βέμπο) και «Πόθεν αίσχος» (θέατρο Παρκ) και στην τηλεόραση στα τηλεοπτικά σόου «Ciao», «Bravo» και «Bravissimo».
