Μαίρη Χρονοπούλου: «Έχω ένα χαρτάκι στο πορτοφόλι µου που λέει αναπηρία 100% εφ’ όρου ζωής» - Πού "σκόρπισε" τα χρήματά της
Από την αποκλειστική συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο YOU
Η Μαίρη Χρονοπούλου πριν από αρκετό καιρό είχε παραχωρήσει μία συνέντευξη στην Τζώρτζια Συρίχα για το περιοδικό YOU, όπου μιλούσε αναλυτικά για τη ζωή της, τους έρωτες, τα πάθη, τα λάθη και την καριέρα της. Στο απόσπασμα που ακολουθεί αποκαλύπτει που "σκόρπισε" τα χρήματά της.
Απόσπασμα από την αποκλειστική συνέντευξη της Μαίρης Χρονοπούλου στο YOU
Τα λεφτά τα σκορπίσατε;
Δεν έχω πάθη, δεν έχω παίξει χαρτιά, δεν έχω δοκιµάσει ναρκωτικά, µου άρεσαν όµως τα ταξίδια, έχω πάει παντού, όπου µπορείς να φανταστείς, την υδρόγειο την έχω κεντήσει... Είµαι εκτός 20 χρόνια, µετά από το ατύχηµα µε το αυτοκίνητο. Έκανα το λάθος και έκανα επέµβαση σπονδυλικής στήλης που απέτυχε, έκανα δεύτερη επέµβαση µετά και έχω ένα χαρτάκι στο πορτοφόλι µου από τότε που λέει «αναπηρία 100% εφ’ όρου ζωής»... Ξέρεις όµως τι λέω; Μακαρίζω την τύχη µου γιατί στην καλύτερη στιγµή της καριέρας µου συνέβη αυτό και ο κόσµος µε κράτησε στη µνήµη του όπως ήµουνα τότε... Δεν φθάρθηκα πάνω στη σκηνή για να µε λυπούνται, γιατί κακά τα ψέµµατα το παραδάκι είναι γλυκό και θα µπορούσα να συνεχίζω να παίζω... Όχι, δεν θέλω κωλόγριες στο σανίδι, εξάλλου δεν πιστεύω ότι ήµουνα ωραία, ενδιαφέρουσα ήµουνα...
Πώς γίνεται µια τόσο ποθητή γυναίκα, λαµπερή και µε τέτοια καριέρα να γυρνάει ένα κουµπί µετά από το ατύχηµα και να µην τη νοιάζει που φεύγει µακριά από τα φώτα;
Πριν από το ατύχηµα γύρισε ένα κουµπάκι µέσα µου και όπου φύγει-φύγει. Βαρέθηκα! Άµα γερνάει ο άνθρωπος... Οι ορµόνες µου γυρίσανε, µόνο που σκεφτόµουνα ότι µπορεί να µε αγγίξει άνθρωπος τρελαινόµουνα... Δεν είναι ρεζίλι, στα 85 µου, γριά γυναίκα, να το παίζω µπεµπέκα; Άπαπα...
Ιδιότροπη ήσασταν;
Τώρα δεν είµαι, πιο νέα ίσως...
Δείτε επίσης: «Έχασα το κοριτσάκι μου, ήταν η οικογένειά μου» - Σπάραξε στο κλάμα ο πνευματικός της Μαίρης Χρονοπούλου
Δεν είχατε συνειδητοποιήσει πάντως την οµορφιά σας...
Αν µου έδιναν 10.000 δολάρια τον µήνα και µου έλεγαν δεν θα περάσεις ξανά ούτε απ’ έξω από την πόρτα του θεάτρου θα έπαιρνα τα 10.000 δολάρια... Νοµίζω ότι στις ασπρόµαυρες ταινίες ήµουνα απλά µια ενδιαφέρουσα προσωπικότητα... Λάτρεψα τα µιούζικαλ, παρακαλούσα τον Δαλιανίδη που τα έκανε τότε να παίξω και εκείνος µου έλεγε: «Καλά, δεν ντρέπεσαι να µε παρακαλάς; Είσαι αδύνατη κοκαλιάρα, µακρυπρόσωπη... Σοβαρή ηθοποιός, εσύ, θα παίξεις σε µιούζικαλ;». «Ναι», του έλεγα, «ένα πέρασµα»... Και µου έδωσε ένα πέρασµα τραγουδώντας «Έκλαψα χτες σαν µέτρησα» στις «Θαλασσιές τις χάντρες». Μετά µε έβαλε στο «Μια κυρία στα µπουζούκια»... Βαριόµουνα φρικτά το θέατρο, δεν αντέχεται όλη αυτή η πίεση, πολύ ψυχοφθόρα... Στις 300 παραστάσεις στα «Κόκκινα φανάρια» παραιτήθηκα...
Χρήµατα τώρα έχετε;
Χάρισα την περιουσία µου στο «Χαµόγελο του παιδιού»... Δεν θέλω περιουσία, τι να την κάνω; Περνάω άνετα, δεν έχω χρήµατα να ντυθώ στου Βαλεντίνο, ψωνίζω από τα κινέζικα. Και τι έγινε;
Δείτε εδώ ολόκληρη τη συνέντευξη
