«Όταν μίλησα για το αλκοόλ δεν...» - Η εξομολόγηση του Θοδωρή Αθερίδη για τον εθισμό του

«Το political correct για εμένα είναι...»

Γιώτα Πεπαρίδη
Youweekly Editor
NDP
NDP

Ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης, Θοδωρής Αθερίδης, είναι από τους καλλιτέχνες και τα δημόσια πρόσωπα, που δε διστάζει να μιλήσει "ανοιχτά" για τις δυσκολίες και τα προβλήματα, που έχει περάσει (δείτε εδώ τι είπε πρόσφατα για το πρόβλημα της υγείας του). Έτσι, και σήμερα, Κυριακή 10 Δεκεμβρίου, παραχώρησε μία βαθιά εξομολογητική συνέντευξη στην πρωινή εκπομπή του Σαββατοκύριακου, "Ακόμα δεν είδες τίποτα", η οποία προβάλλεται μέσα από τη συχνότητα του Mega. Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πολιτική ορθότητα, αλλά και τη μάχη του με τον εθισμό με το αλκοόλ.

Η αποκαλυπτική συνέντευξη του Θοδωρή Αθερίδη για τη μάχη του με το αλκοόλ

«Όταν μίλησα για το αλκοόλ δεν το έκανα για να κάνω καλό στους άλλους, το έκανα για να δεσμευτώ. Ήταν στα τρία χρόνια που το είχα κόψει και λέω αν το πω τώρα και το μάθει όλος ο κόσμος ότι εγώ είμαι αλκοολικός, όταν θα με έβλεπε με ένα ποτήρι θα ντρεπόμουν. Μετά κατάλαβα ότι λειτούργησε με τον κόσμο λυτρωτικά. Έχω σταματήσει το αλκοόλ 24 χρόνια, ήταν 7 Σεπτεμβρίου του 1999, ήταν η μέρα του σεισμού.

Το πρωί ξύπνησα κι είπα όχι άλλο αλκοόλ. Μετά έγινε σεισμός κι είπα για εμένα έγινε. Αν θέλεις να δεις σημάδια, τότε βλέπεις παντού. Ήμουν πολύ κοινωνικός, ήμουν ένας γλύκας στη δουλειά μου, δεν ήταν εκεί το πρόβλημα. Κάποια στιγμή τρόμαξα και φοβήθηκα, γιατί δεν κοιμόμουν καθόλου», εξομολογήθηκε αρχικά για την περιπέτεια που κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον αλκοολισμό.

«Το political correct για εμένα είναι κάτι αναγκαίο, που έπρεπε να συμβεί, γιατί ο κόσμος είχε αποθρασυνθεί. Έχει έρθει όμως πολύ μασίφ, πολύ σκληρό, γιατί το να καις βιβλία δεν είναι political correct είναι τρέλα. To να χάνει μια δασκάλα την δουλειά της γιατί έδειξε τον Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου κι ήταν γυμνός επίσης είναι τρέλα. Όταν κριτικάρεις τον Σαίξπηρ ότι ήταν σεξιστής έχει φτάσει σε επίπεδο τρέλας. Τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη και τον Δημήτρη Σταρόβα τους φωνάζω "χοντρέ", δεν θα κόψω αυτή τη λέξη για κανέναν, είναι όλη η τρυφερότητα που μου βγαίνει.

Η γλώσσα δεν έχει καμιά επαφή με καμιά πραγματικότητα από αυτό που το political correct ορίζει. Η κόρη μου μού κάνει διορθώσεις, θέλει να δει τα κείμενα μου για να με σώσει. Ας πούμε δεν μπορείς να πεις τη λέξη "γριά" και η μάνα τι είναι που είναι 92 ετών; Η κόρη μου είναι από πάνω με το δάχτυλο, όλη αυτή η γενιά "είναι το δάχτυλο". Ποτέ δεν ήμουν αιχμηρός με τον τρόπο του να προκαλώ, αλλά δεν μπορώ να ακολουθήσω και την υποκρισία. Η μάνα μου είναι γριά. Τολμάει να πει κανείς του Ξαρχάκου και του Γκάτσου την "χοντρομπαλού" και να βγάλει το “χοντρό” από το "μπαλού"; Καταστρέφεις όλη την ποίηση», τοποθετήθηκε στη συνέχεια στο ζήτημα της πολιτικής ορθότητας.