Έφη Αλεβίζου: «Δεν είμαι περήφανη που "έσπασα" σε ζωντανή μετάδοση, αλλά ήταν ανθρώπινη αντίδραση»

«Στη διάρκεια του live στην κηδεία της Κάρολαϊν, τα συναισθήματα μου ένιωσα να με κυριεύουν»

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Έφη Αλεβίζου: «Δεν είμαι περήφανη που

Μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο Τύπος TV και την Κατερίνα Θεοδωροπούλου παραχώρησε η Έφη Αλεβίζου. Η δημοσιογράφος του ALPHA μέσα σε όλα αποκάλυψε και την πιο δύσκολη τηλεοπτική της στιγμή, η οποία ήταν όταν λύγισε on air για την κηδεία της Κάρολαιν.

Οι δηλώσεις της Έφης Αλεβίζου

Έχοντας χρόνια στον χώρο και μακρά πορεία, ποια ήταν η καλύτερη στιγμή σας στην TV και ποια η πιο δύσκολη;

Η καλύτερη ήταν – ίσως και γιατί ήταν η πιο πρόσφατη – το ζωντανό που βγάλαμε με την είδηση ότι η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση. Θεωρώ ότι είναι μια από τις «στιγμές» της γενιάς μας! Σαν να ξεπλύθηκε αυτή η τεράστια ντροπή της νεότερης ελληνικής Ιστορίας. Την πιο δύσκολη ας την ξεχάσουμε. Νομίζω ότι έχουμε όλοι ανάγκη να παραμείνουμε σε ένα πιο ευχάριστο και καλοκαιρινό mood!

Υπάρχουν φορές που η δημοσιογραφική ιδιότητα συγκρούεται με τα ανθρώπινα συναισθήματα και δεν μπορείτε να είστε αντικειμενικοί;

Προφανώς, Πάρα πολλές φορές μάλιστα. Για παράδειγμα, στη διάρκεια του live στην κηδεία της Κάρολαϊν στην Αλόννησο, τα συναισθήματα μου ένιωσα να με κυριεύουν. Δεν είμαι περήφανη που «έσπασα» σε ζωντανή μετάδοση, από την άλλη, όμως, ήταν μια αληθινή ανθρώπινη αντίδραση. Είτε είσαι μπροστά είτε πίσω από την κάμερα.

Έφη Αλεβίζου συνέντευξη

«Τι θα πει ποια είναι η θέση της γυναίκας;»

Η δημοσιογράφος του Alpha παραχώρησε συνέντευξη στο Enjoy και μέσα σε όλα αναφέρθηκε για την κατάσταση που επικρατεί με την αύξηση των αποτρόπαιων εγκλημάτων καθώς την προβληματίζει ιδιαίτερα.

Η ελληνική κοινωνία θρηνεί την Τοπαλούδη, τον Γιακουμάκη, την Καρολάιν και όχι μόνο. Τι έχει συμβεί στην κοινωνία μας και έχει αγριέψει τόσο; Τι λείπει; Οι αξίες, τα πρότυπα, οι συμβουλές από τους γονείς, η παιδεία; Πόσο επηρέασε η καραντίνα την ενδοοικογενειακή βία;

Πρέπει να αναθεωρήσουμε τα στερεότυπα με τα οποία μεγαλώσαμε. Το οφείλουμε στα παιδιά μας! Δεν είναι δυνατόν να συζητάμε το 2021 για το πότε μια γυναίκα «οφείλει» να κάνει παιδιά, πώς πρέπει να ντύνεται, να μιλάει και να σκέφτεται. Τι θα πει «ποια είναι η θέση της γυναίκας;» Η θέση κάθε ανθρώπου, γυναίκας, άνδρα, δεν ορίζεται από κάποιο «συμβούλιο σοφών» αλλά από την καρδιά, τις δυνατότητες και τα όνειρα του καθένα. Διαβάζω για «κακές στιγμές» και για «εγκλήματα πάθους» και πραγματικά με εξοργίζει. Οι άνθρωποι δεν είμαστε κτήματα κανενός, που θα ορίσει πως θα νιώσουμε και τι θα κάνουμε.

Εσύ έχεις όνειρο μια μεγάλη οικογένεια, εγώ να γυρίζω τον κόσμο με ένα σακίδιο ενώ μια φίλη μας θέλει να διευθύνει μια πολυεθνική και να καταναλώνει εκεί όλο τον χρόνο και την φαιά ουσία της. Δεν υπάρχει «σωστό και λάθος». Μόνο άνθρωποι που ακολουθούν τα όνειρά τους, κάνουν λάθη, μετανιώνουν, παλεύουν ώστε αν φτάσουν στον στόχο τους. Όποιος και αν είναι αυτός… Φοβάμαι ότι, πέραν προφανώς των ανθρώπων που έχασαν τη ζωή τους, τα μεγάλα θύματα του Covid είναι τα παιδιά και οι γυναίκες ανά τον πλανήτη που έχουν υποστεί απίστευτη σωματική και ψυχολογική βία. Και τα προβλήματα αυτά δυστυχώς δεν φεύγουν με το εμβόλιο. Σε στιγματίζουν, σε καθορίζουν και σε αλλάζουν.