"Απαράδεκτο, ανήθικο και ετεροβαρές" - Η Μαίρη Χρονοπούλου σε μια σπάνια τηλεοπτική εμφάνιση

Ο ανεκπλήρωτος έρωτας με τον Μίμη Πλέσσα και η κακοτυχία στο να αποκτήσει παιδί

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά

Καλεσμένη στην εκπομπή «Προσωπικά» με την Έλενα Κατρίτση βρέθηκε η Μαίρη Χρονοπούλου. Η σπουδαία ηθοποιός μίλησε μεταξύ άλλων για τη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου και αποκάλυψε άγνωστες λεπτομέρειες της ζωής της.

Οι δηλώσεις της Χρονοπούλου σε μια σπάνια τηλεοπτική εμφάνιση

Τερατωδώς δύσκολες στιγμές, αλλά έλεγα πάντοτε ότι ο Θεός μου έδωσε πολλά, πάρα πολλά στη ζωή μου. Έτσι έπρεπε να πληρώσω… και το πλήρωσα μια εικοσαετία πολύ σκληρά και πολύ βάρβαρα.

Στην αρχή καθιερώθηκα σε δραματικούς ρόλους. Δεν ήθελα να κάνω πάντα το ίδιο, ψοφούσα για αλλαγή και το πέτυχα.

Ο Μιχάλης Κακογιάννης μάζεψε στο Κολωνάκι όλους τους φίλους του και μας πήγε κομπαρσαρία σε ένα κότερο. Νίκος Κούρκουλος, Ξένια Καλογεροπούλου, εγώ. Όλη αυτή η ταινία ήταν μαγική, λες και γέννησε πρωταγωνιστές».

Η πρώτη της θεατρική παράσταση: «Ήμουν στο θέατρο Ακροπόλ. Σε δύο 24ωρα έμαθα τον ρόλο. Ο Μάνος Κατράκης μου μαύρισε τη ζωή μέχρι να μάθω τη δουλειά. Τον είχα μισήσει από τη διδασκαλία του».

Ποια ήταν η αγαπημένη της συνάδελφος; «Στο θέατρο έχω αγαπήσει λίγες γυναίκες τόσο πολύ, αλλά η Σοφία Βέμπο ήταν η μεγαλύτερη αγάπη.

Βαριόμουν το θέατρο. Μετά από 20 μέρες από την πρεμιέρα ήθελα να αυτοκτονήσω από πλήξη. Ο κινηματογράφος είχε εναλλαγές. Στον κινηματογράφο δεν έπληττες. Δεν μου έλειπε το χειροκρότημα του κοινού. Με τον κινηματογράφο έβλεπα πόσοι με θέλουν από τα εισιτήρια που κόβαμε. Είχα τα ψηφαλάκια, τα εισιτήρια από τις ταινίες. Κάθε εισιτήριο ήταν μία ψήφος. Την επιβράβευση την έπαιρνα από τους ανθρώπους γύρω μου.

Είμαι φοβερά ευάλωτη στα καλά λόγια και την τρυφερότητα. Προσπάθησαν να με εκμεταλλευτούν αλλά δεν τα κατάφεραν. Υπήρξε άντρας που κατάφερε να κατακτήσει το μυαλό και την καρδιά μου σε μια ατυχή σχέση».

Ο έρωτας με τον Μίμη Πλέσσα

«Ήμουν 15,5 με 16 χρονών όταν ερωτεύτηκα για πρώτη φορά.

Πέρασα μεγάλα μεσοδιαστήματα μοναξιάς. Εγώ την άντεχα την μοναξιά σε σχέση με άλλες γυναίκες».

Ο γάμος με τον δήμαρχο Σπάτων

«Τρεις τέσσερις μέρες πριν από τον γάμο, ήξερα ότι ο γάμος δεν θα διατηρηθεί. Δυο μέρες μετά τον γάμο ετοίμασα τις βαλίτσες μου, τα μάζεψα και πήγα Θεσσαλονίκη. Πήγα στην εκκλησία με μια Ρολς Ρόις 5 ετών, η οποία διαλύθηκε. Οδηγούσε ο Κώστας Καρράς. Είχαν πέσει πάνω γύρω στους 8.000 ανθρώπους. Δεν μπορούσαν οι αστυνομικοί να κρατήσουν τον κόσμο.

Ο Θανάσης Βέγγος ούρλιαζε στον γάμο μου: “Μαίρη! Κάποτε είχες πει ότι θα παντρευόσουν έναν άντρα σαν εμένα, αυτός που παίρνεις δεν μου μοιάζει”. Τον αγαπούσα πολύ τον Θανάση Βέγγο. Εγώ ήμουν σαν χαμένη.

Στα 17,5 χρόνια είχα πτυχίο βρεφονηπιοκόμου, ήμουν πλήρως εξοπλισμένη για μητέρα, λάτρευα τα παιδιά, αλλά η κακή μου τύχη δεν μου έφερε. Απαράδεκτο, ανήθικο και ετεροβαρές. Δεν πιστεύω στις μονογονεϊκές οικογένειες.

Τα αποκόμματα από τις εφημερίδες τα έχω δώσει στον Δελαπόρτα και περιμένω να τα κάνει βιβλίο. Τα σιδέρωσε, μύριζαν πετρέλαιο, τα είχα αποθηκευμένα στο υπόγειο. Εύχομαι να είμαι εν ζωή και να καταφέρω να το δω».

Η μητέρα της και το εξώφυλλο στο Playboy

Για τα γράμματα των θαυμαστών της: «Έχω πολλά γράμματα τα οποία πρέπει να καταστρέψω πριν πεθάνω γιατί αλλιώς θα καούν άνθρωποι.

Η παιδική μου ηλικία ήταν αυστηρή. Έκανα Γαλλικά, Αγγλικά, Γερμανικά, πιάνο. Δεν είχε καθόλου παιχνίδι. Σπανιότατα έβλεπα τον πατέρα μου και η μαμά που δεν ερχόταν στις πρεμιέρες, εγώ δεν ήθελα να έρχεται. Την παράσταση την έβλεπε πολύ αργότερα.

Την ενόχλησε πολύ το Playboy. Αλλά εκεί κυρία! 65 χρονών μου έδωσε χαστούκι και με έριξε από τη σκάλα. Δεν ήταν εύκολο να πάρω τη ζωή στα χέρια μου. Ο απογαλακτισμός εκείνη την περίοδο ήταν δύσκολο».

Ο χαμός του πατέρα μου με ευνούχισε κυριολεκτικά, με τσάκισε, με διέλυσε. Έπαιζα με τον Παράβα τότε στο μιούζικαλ, “Το κοροϊδάκι της πριγκιπέσσας”. Δεν πήγα με μαύρα. Πήγα με κόκκινο πουκάμισο και τζιν. Δεν έκλαιγα, αλλά όταν βγήκα ενώ χόρευα και τραγουδούσα, έφευγαν τα δάκρυα σαν βροχή και μούσκευαν τη σκηνή. Το ωροσκόπιο του πατέρα μου ήταν το ίδιο με αυτό του Χίτλερ.

Ο Γιάννης Δαλιανίδης δεν μου έδινε ούτε ένα ρολάκι, μέχρι που τον κατάφερα και μου έδωσε ένα τραγούδι το “έκλαψα χθες”. ο Γιάννης Δαλιανίδης ήταν πυλώνας στη ζωή μου. Με κανάκευε, με τρυφέρευε.

Κανείς δεν συμβιβάζεται ότι μεγαλώνει. Δεν μου αρέσει που μεγαλώνω. Τα τελευταία 20 χρόνια δεν υπήρχε πόνος που δεν έχω περάσει.

Το πιο σημαντικό βραβείο που είχα πάρει ήταν ο Χρυσός Απόλλωνας, όχι γιατί είχα κάνει καμιά σημαντική ταινία εκείνη τη χρονιά, αλλά ήμουν η πιο κινηματογραφική ηθοποιός.

Σε όλη μου την ζωή γύρευα έναν καπετάνιο να του παραδώσει το τιμόνι της ζωής μου. Έκανα πολλές “οντισιόν” για αυτό, όχι τόσες όσες μου καταλογίζουν, αλλά κατέληξα να είμαι εγώ ο τιμονιέρης της ζωής μου και αυτό είναι πολύ κουραστικό.

Ακόμα και τώρα υπάρχουν μερικοί ανόητοι που πιστεύουν ότι είμαι γυναίκα. Εγώ δεν το πιστεύω»

Το βράδυ της δολοφονίας του Κώστα Ταχτσή

Για να συνεργαστώ σε ένα έργο ζήτησα να είναι μεταφραστής ο Κώστας Ταχτσής και τον περίμενα να έρθει να μιλήσουμε για τη δουλειά. Με πήρε τηλέφωνο μια φίλη μου και μου είπε ότι τον δολοφόνησαν. Πήρα το αυτοκίνητό μου και πήγα να δω τι έγινε. Εκεί με έπιασε η αστυνομία και με πήγε στη ΓΑΔΑ γιατί είχε βρει στο σπίτι του έναν κατάλογο με το αρχικό γράμμα από το όνομά μου και αυτό το θεώρησαν ύποπτο».