«10 χρόνια μετά, η αυλή του νοσοκομείου μου μοιάζει...» - Ρίγη συγκίνησης με την ανάρτηση της Ευρυδίκης Παπαδοπούλου για την μάχη της με τον καρκίνο

«Στη ζωή μου πέρασα από πολλά αμέτρητα μονοπάτια»

Στέλλα Μούτσιου
Youweekly Editor
Instagram / Ευρυδίκη Παπαδοπούλου
Instagram / Ευρυδίκη Παπαδοπούλου

Η Ευρυδίκη Παπαδοπούλου, μπορεί το τελευταίο διάστημα να βρίσκεται στην επικαιρότητα εξαιτίας της "κόντρας" της με την πρώην κολλητή της, Βρισηίδα Ανδριώτου (δείτε εδώ την οριστική απάντησή της για την σχέση τους), ωστόσο την Τρίτη 21/3 προχώρησε σε μία ανάρτηση, η οποία ξύπνησε πολύ περίεργες αναμνήσεις και συγκίνησε το κοινό της.

Η ίδια, πριν από αρκετά χρόνια, είχε περάσει καρκίνο και ακόμη κι αν έχει καταφέρει να το ξεπεράσει και να αφήσει όλα τα άσχημα πίσω της, μόλις βρέθηκε μπροστά από το νοσοκομείο στο οποίο έκανε τις θεραπείες της, "λύγισε" και θέλησε να μοιραστεί μερικές σκέψεις με τους ακόλουθούς της (δείτε εδώ όσα μας είχε εξομολογηθεί για την περίοδο των χημειοθεραπειών).

Η συγκινητική ανάρτηση της Ευρυδίκης Παπαδοπούλου για την μάχη της με τον καρκίνο

«Στη ζωή μου πέρασα από πολλά αμέτρητα μονοπάτια. Άλλοτε ευχάριστα και άλλοτε μη. Κάθε μονοπάτι έχει και την ανάλογη διδακτική αξία. Να πέφτεις αλλά να σηκώνεσαι, να αγαπάς, να ερωτεύεσαι, να νοιάζεσαι, να ζητάς συγγνώμη, να συγχωρείς και να προχωράς.

10 χρόνια μετά, η αυλή του νοσοκομείου μου μοιάζει μακρινή μα τόσο οικεία μέσα μου. Δεν είμαστε μόνο οι επιλογές μας. Είμαστε και όσα ήρθαν και τα ξεπεράσαμε», έγραψε χαρακτηριστικά και τα μηνύματά της πλημμύρισαν από σχόλια συμπαράστασης και στήριξης.

Η φωτογραφία από την περίοδο που είχε χάσει τα μαλλιά της

Σχετικά πρόσφατα, μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους φωτογραφία της από την περίοδο που έκανε χημειοθεραπείες και είχε χάσει τα μαλλιά της.

Φωτογραφία από την περίοδο που η Παπαδοπούλου έκανε χημειοθεραπείες

Σε παλαιότερη συνέντευξη της η Ευρυδίκη Παπαδοπούλου είχε αποκαλύψει τον τρόπο με τον οποίο έμαθε ότι πάσχει από καρκίνο και συγκεκριμένα από "λέμφωμα Hodgkin".

«Ήταν μια Πρωτοχρονιά που μου επιφύλασσε μια άσχημη έκπληξη. Ανήμερα της γιορτής, μου βρέθηκα στο νοσοκομείο, μετά από έντονες ζαλάδες. Δεν αισθανόμουν καλά τον τελευταίο καιρό. Ήμουν σαν αυτοκίνητο που δεν έχει βενζίνη.

Παρουσιάζονταν πόνοι σε διάφορα σημεία του σώματός μου, είχα φαγούρα στο δέρμα, ήθελα να κοιμάμαι συνέχεια, κουραζόμουν εύκολα, είχα χάσει πολλά κιλά. Ήξερα ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά στον οργανισμό μου. Παρ’ όλα αυτά δεν σταμάτησα ποτέ τη γυμναστική και την υγιεινή διατροφή.

Μετά από μια σειρά απαραίτητων ιατρικών εξετάσεων είχε φτάσει η στιγμή της διάγνωσης. Οι γιατροί δεν μου έλεγαν από τι ακριβώς έπασχα γιατί έπρεπε να βεβαιωθούν 100%. Και έτσι πρέπει. Εγώ όμως διαισθανόμουν ότι είχα καρκίνο…

Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα της βιοψίας, είχα κάνει αφαίρεση όγκου από τον λαιμό, μου εξήγησαν ότι βρισκόμουν στο τρίτο προχωρημένο στάδιο του λεμφώματος Hodgkin. Αφού με καθησύχασαν, μου είπαν ότι ήταν απαραίτητο να προετοιμαστώ για τη θεραπεία. Στο άκουσμα της ασθένειας έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Με κυρίευσε ο τρόμος και έκλαιγα συνέχεια.

Ευρυδίκη Παπαδοπούλου καρκίνος

Οι γιατροί τόνισαν ότι πρέπει να ενισχύσω το ανοσοποιητικό μου γιατί σε δύο εβδομάδες θα έδινα τη μεγαλύτερη μου μάχη και εγώ σκεφτόμουν τι θα γίνει με το μαγαζί μου, τότε διατηρούσα κομμωτήριο, και την καθημερινότητά μου. Είχα πανικοβληθεί. Δέκα ημέρες μετά συνειδητοποίησα ότι πρέπει να βοηθήσω τον εαυτό μου.

Στις 4 Φεβρουαρίου, την ημέρα των γενεθλίων μου, έκανα την πρώτη χημειοθεραπεία. Μετά από έξι κύκλους οι οποίοι ολοκληρώθηκαν τον περασμένο Ιούνιο, ακολούθησε σειρά ακτινοβολιών για τους επόμενους δυο μήνες.

Στις αρχές του Σεπτέμβρη οι γιατροί μου ανακοίνωσαν τα ευχάριστα νέα. Ήμουν καλά. Μάλιστα μου έλεγαν ότι είχα γρήγορη ανάρρωση επειδή κατά τη διάρκεια της θεραπείας είχα καλή ψυχολογία και αισιόδοξη στάση»