Τασσώ Καββαδία: 13 χρόνια χωρίς τη μεγάλη ηθοποιό
Το συγκινητικό βίντεο της Φίνος Φιλμς
Πολλοί από τους αγαπημένους ηθοποιούς των ελληνικών ταινιών, που μας συντρόφευσαν στα παιδικά μας χρόνια σιγά σιγά, φεύγουν από κοντά μας, αφήνοντας τον κόσμο του Πολιτισμού, όλο και πιο φτωχό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού αποτελεί η απώλεια του μεγάλου ηθοποιού και σκηνοθέτη, Γιώργου Μιχαλακόπουλου πριν από λίγες ημέρες. Ο αγαπημένος καλλιτέχνης της υποκριτικής σκηνής άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 85 ετών το Σάββατο 16 Δεκεμβρίου προκαλώντας μεγάλη θλίψη στο χώρο του, καθώς υπήρξε μέντορας και δάσκαλος για πολλούς συναδέλφους του (δείτε εδώ τα λόγια του Τάσου Ιορδανίδη για την απώλειά του).
Μία ακόμα απώλεια, η οποία αν κι σημειώθηκε πριν από 13 χρόνια, προκάλεσε το 2010, αλλά παραμένει ένα δυσαναπλήρωτο το κενό μέχρι και σήμερα, είναι αυτή της Τασσώς Καββαδία. Η αξιότιμη καλλιτέχνιδα αν και έμεινε στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου ως "η κακιά πεθερά", ήταν ακριβώς το αντίθετο από αυτό. Σήμερα, Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου, συμπληρώνονται 13 χρόνια χωρίς τη "σιδηρά κυρία" της μεγάλης οθόνης, και η Φίνος Φιλμς την τίμησε με ένα άκρως συγκινητικό βίντεο.
Το τιμητικό και άκρως συγκινητικό βίντεο της Φίνος Φιλμς για την Τασσώ Καββαδία
«Με φυσική ευγένεια και ξεχωριστή φυσιογνωμία, η Τασσώ Καββαδία δημιούργησε το δικό της προσωπικό στυλ, με το οποίο θα μείνει για πάντα στη συλλογική μνήμη. Η υψηλή υποκριτική της ικανότητα, η θεατρική της παιδεία και το καθηλωτικό της βλέμμα αποτέλεσαν το διαβατήριο για μία γεμάτη και δημιουργική καριέρα.
Σήμερα, δεκατρία χρόνια από το θάνατο της, την θυμόμαστε μέσα από τις ταινίες «Όλγα Αγάπη μου», «Ιστορία μιας Ζωής», «Το Κλωτσοσκούφι», «Η Στεφανία», «Κοινωνία Ώρα Μηδέν», «Πολύ Αργά για Δάκρυα» και «Μια Τρελλή Τρελλή Σαραντάρα».», ανέγραψε η εταιρεία παραγωγής στη λεζάντα του βίντεο, που ανάρτησε στον εταιρικό της λογαριασμό στο Instagram.
Ποια ήταν η Τασσώ Καββαδία;
Σπούδασε πιάνο στην Αθήνα, ζωγραφική και διακόσμηση στο Παρίσι, σκηνογραφία και ενδυματολογία κοντά στον Γιάννη Τσαρούχη, υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης κοντά στον Κάρολο Κουν.
Από το 1954 έως το 1967 εργάστηκε στο ραδιόφωνο ως δημιουργός και εκτελέστρια. Από το 1955 ως το 1969 εργάστηκε σε εφημερίδες και περιοδικά ως συντάκτρια του ελεύθερου και καλλιτεχνικού ρεπορτάζ. Επίσης ασχολήθηκε με λογοτεχνικές και άλλες μεταφράσεις.
Έχει συμμετάσχει από το 1954 σε ελληνικές και ξένες παραστάσεις και έργα στο θέατρο και τον κινηματογράφο ενώ έχει εμφανιστεί και στην τηλεόραση. Χαρακτηρίζεται συνήθως ως η «σιδηρά κυρία» του ελληνικού κινηματογράφου καθώς λόγω του βλοσυρού παρουσιαστικού της ερμήνευε «αυστηρούς» ρόλους όπως της κακιάς πεθεράς, μάνας, αδερφής κ.ά. Στο θέατρο έπαιξε ρόλους που κάλυπταν σχεδόν όλη την γκάμα του ρεπερτορίου εκτός από αρχαία τραγωδία.
Κηδεύτηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, που αναφέρονται στη wikipedia.
