Γιάννα Τερζή: «Ένιωθα ντροπή μέχρι να ξανασηκωθώ από το αμαξίδιο και να περπατήσω»
Η συγκινητική αποκάλυψη για την περιπέτεια της υγείας της
Για την πρόσφατη περιπέτεια που πέρασε, όταν διαγνώστηκε με όγκο στον νωτιαίο μυελό, μίλησε η Γιάννα Τερζή σε βίντεο που προβλήθηκε στην ημερίδα του φορέα Θάλπος – Ψυχική Υγεία. Η τραγουδίστρια αποκάλυψε ότι αφού της αφαιρέθηκε ο όγκος, της έμεινε μία βλάβη στο σώμα της από τη μέση και κάτω και χρειάστηκε να μετακινείται με αμαξίδιο, κάτι που της προξενούσε αισθήματα ντροπής.
«Ως γυναίκα γεννημένη στην Ελλάδα είχα εκπαιδευτεί να αισθάνομαι ντροπή για διάφορα πράγματα. Αλλά δεν περίμενα ότι στα 40 μου, πριν από 3 χρόνια θα έρθει να προστεθεί στη λίστα ακόμα ένα. Ένας όγκος στον νωτιαίο μυελό, ο οποίος αφού αφαιρέθηκε, με άφησε με μια βλάβη στο σώμα μου από τη μέση και κάτω, μία υπαισθησία. Στην ουσία δεν μπορούσα να αισθανθώ τα πόδια μου, όσο τα αισθανόμουν πριν», είπε αρχικά η Γιάννα Τερζή.
Και συμπλήρωσε: «Αυτό, εκτός από την ταλαιπωρία και την περιπέτεια που πέρασα, μέχρι να σηκωθώ από το αμαξίδιο, μέχρι να μπορώ να περπατήσω, με έκανε να αισθάνομαι μια ντροπή για να το μοιραστώ, αλλά και για να ξαναγυρίσω στη δουλειά μου, στη σκηνή, όπου πρέπει να σταθώ, με τα πόδια κυρίως, να φορέσω ψηλότερα παπούτσια και όχι αθλητικά, το οποίο δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξανακάνω».
Η εξομολόγηση της Γιάννας Τερζή για την προκατάληψη που βίωσε
Όπως είπε στη συνέχεια η Γιάννα Τερζή: «Η ντροπή και η προκατάληψη γύρω από αυτό ερχόταν σε συνεργασία με αυτό που αισθάνομαι μέσα μου και αυτό που αντιμετώπιζα στους γύρω μου. Η φράση “μια χαρά φαίνεσαι, δεν έχεις τίποτα”, με έκανε να κλείνομαι ακόμα περισσότερο και να αισθάνομαι ακόμα περισσότερο ντροπή γι' αυτό που πέρασα, ενώ είχα περάσει έναν Γολγοθά».
Και κατέληξε την προσωπική της εξομολόγηση λέγοντας: «Η βλάβη που παθαίνει κάποιος στο σώμα του, θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερη φροντίδα και προσοχή, για να μην περνάει και να γίνεται αναπηρία, που είναι η διακοπή στην πρόσβαση σε αυτά που έχουν όλοι οι υπόλοιποι, που δεν έχουν την ίδια βλάβη με εσένα. Και να παρέχεται στους ασθενείς ή στους πρώην ασθενείς όλη η βοήθεια του κόσμου, από την οικογένεια, την κοινωνία και το εργασιακό περιβάλλον, για να μπορεί να επιστρέψει κάποιος στη δουλειά του και να αισθάνεται σιγουριά και όχι ανασφάλεια. Να αντιμετωπίζεται ως ίσος, ασχέτως τι έχει περάσει, ώστε να αισθάνεται ξανά δημιουργικός και να μπορεί να απολαμβάνει τη δουλειά του, όσο την απολάμβανε και πριν την ασθένεια» .
