Όταν κανένας από τους δύο δεν έχει δικό του χώρο: Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση;

Όταν κανένας από τους δύο δεν έχει δικό του χώρο: Τι κάνεις σε αυτή την περίπτωση;
Και εντάξει, τον πρώτο καιρό έχει πλάκα. Αλλα μετά;

Location, location, location, λένε πάντα οι μεσίτες. Αυτό ισχύει και για το σεξ, θα πρόσθετα εγώ.

Τοποθεσία: Λυκαβηττός. Μέρα: Όποια να ’ναι. Ώρα: Συνήθως, μετά τα μεσάνυχτα. Μέσο: Αυτοκίνητο. Θέση: Πίσω, καμιά φορά και μπροστά. Πρωταγωνιστές: Δύο, εγώ και ο Τάκης. Τρελά ερωτευμένοι. Και αυτή τη στιγμή τρελά στριμωγμένοι. «Να θυμηθώ να του πω την επόμενη φορά να δανειστεί το Ίμπιζα του Γιώργου» σκέφτηκα, ενώ η Αθήνα ξεδιπλωνόταν μπροστά μας από το ίδιο ακριβώς σημείο, πέμπτη φορά τον τελευταίο μήνα.

 

Αν η παραπάνω εικόνα σού είναι τόσο οικεία που θέλεις σχεδόν να κόψεις αυτή τη σελίδα και να τη φυλάξεις –ή να την πετάξεις–, τότε ξέρεις για τι πράγμα μιλάω. Ναι, για το σεξ που ελλείψει νορμάλ διαθέσιμου περιβάλλοντος, όπως είναι μια κρεβατοκάμαρα, μπορεί να μετατραπεί σε extreme sport. Δεν αναφέρομαι μόνο στο πιάσιμο μετά από ολονύχτια ακροβατικά σε περιορισμένο χώρο, αλλά και στο απλό γεγονός ότι πρέπει να τρέχεις στα βουνά βραδιάτικα, με κίνδυνο να πέσεις σε ανώμαλο. Ή να χάσεις το παπούτσι σου, όπως είχε τύχει σε μια συμφοιτήτριά μου, που δυστυχώς το διηγήθηκε σε κάποιους και μετά γελούσε μαζί της όλο το αμφιθέατρο.

 

Και τι μας εμπόδιζε τώρα εμάς να μείνουμε ασφαλείς πίσω, στην κρεβατοκάμαρά μας; Ότι δεν είχαμε. Ούτε εγώ ούτε ο Τάκης μέναμε μόνοι μας, με αποτέλεσμα στα 25 να συμπεριφερόμαστε ακόμα σαν να ήμασταν 17, τότε που αυτοσχέδιες λύσεις όπως «διάρρηξη στο εξοχικό θείου στο Λουτράκι» φαίνονταν στην ανάγκη σχεδόν λογικές.

 

Αλλά καθετί έχει και τα όριά του. Αν τον πρώτο καιρό μιας σχέσης είσαι συνήθως μες στο πάθος και τέτοιου είδους ταλαιπωρίες μπορεί να σε εξιτάρουν, γιατί σου θυμίζουν και λίγο μυθιστόρημα, μετά προτιμάς να αφήνεις τις επικίνδυνες αποστολές σε άλλους και να μεταφέρεις τις ιδιωτικές σου στιγμές σε έναν κλειστό χώρο – κατά προτίμηση, όχι το παιδικό σου δωμάτιο στο πατρικό με τους γονείς σου κλειδωμένους στην κουζίνα για όσο χρειαστεί.

 

Αλλά αν δεν έχεις ακόμα αυτόν το χώρο, τι κάνεις; Τα ίδια. Ίσως όχι πια απόπειρες διάρρηξης σε συγγενικά σπίτια, αλλά δυστυχώς το αυτοκίνητο παραμένει σταθερή αξία, όπως και το πατρικό, είτε δικό σου είτε δικό του. Στο οποίο πρέπει να μπαίνεις κάθε φορά περπατώντας στα νύχια, για να μην ξυπνήσετε τους γονείς του, να είσαι πάντα ευγενική μαζί τους και να κάνεις ότι δεν συμβαίνει τίποτα αν διασταυρωθείς κατά λάθος στις πέντε τα ξημερώματα στο μπάνιο με τον μπαμπά του.

 

Η λύση αυτή, παρά τα εμφανή μειονεκτήματα, είναι και η πιο δημοφιλής, αφού εδώ δεν κινδυνεύεις να πέσεις πάνω σε περίεργους άγνωστους ανθρώπους (ή και στην αστυνομία, διότι εκτός από άβολο το σεξ σε δημόσιο χώρο είναι και παράνομο), δεν ξοδεύεσαι και βρίσκεις μαγειρεμένο φαγητό από τη μαμά του. Που, στην περίπτωσή μου, είχε πια συνηθίσει τόσο την παρουσία μου που έμπαινε στο δωμάτιο του γιου της χωρίς να χτυπήσει.

 

Αυτή ήταν μία από τις μόνιμες αιτίες καβγά ανάμεσα σ’ εμένα και τον Τάκη, αν και η έλλειψη διακριτικότητας της μαμάς του ήταν μάλλον η αφορμή παρά η αιτία ενός προβλήματος που τη λύση του βλέπαμε ακόμα με τα κιάλια.

 

(Από μια σκοπιά, βέβαια, αυτό μπορεί να είναι κι ένα αυτο-ιάσιμο πρόβλημα: Από το άγχος κάθε φορά να βρεις ένα μέρος που να μην περιλαμβάνει χαλίκια, έντομα, χώματα, ηδονοβλεψίες, άβολα καθίσματα ή ένα μονό κρεβάτι που τρίζει, στο τέλος μπορεί να χάσεις και τη διάθεση για το ίδιο το σεξ, οπότε δεν χρειάζεται πια να συνεχίσεις το ψάξιμο. Γελάσαμε πάλι.

 

Βέβαια, στα 25 (και ειδικά όταν είσαι 25 σήμερα) δύσκολα κάνεις πράξη το όραμα της έξτρα στέγης. Εμείς τότε σπουδάζαμε ακόμα και οι δύο, ενώ η δική μου part-time εργασία ήταν καλή για να καλύπτει μόνο τη βενζίνη για τα πέρα δώθε στο Λυκαβηττό και τα after-hour σάντουιτς της περιοχής.

 

Και για να ξεδιπλώσω λίγο ακόμα τη γραμμή υπεράσπισης, κανείς δεν εγγυάται πως αυτοί που έχουν δική τους στέγη, το κάνουν και πιο συχνά. Σίγουρα τους έρχεται πιο εύκολα – υπάρχει άλλη δυναμική όταν έχεις ολόκληρο Σαββατοκύριακο μπροστά σου χωρίς τον κίνδυνο να σε διακόψουν. Αλλά ίσως ακριβώς επειδή τους έρχεται πιο εύκολα, να τους φεύγει και πιο εύκολα, γιατί ας πούμε εκείνη την ώρα έχει μπάλα.

 

Για κάποιον όμως που δεν ξέρει πότε θα το έχει πάλι, σε ποιες δόσεις και σε ποιο φυσικό ή τεχνητό περιβάλλον, το σεξ μπορεί να είναι –εκτός από πηγή μόνιμου άγχους– και ένα ιδανικό boost για μια σχέση που υπό άλλες, πιο «τακτοποιημένες», συνθήκες μπορεί να είχε ήδη βαλτώσει.

Από την άλλη, κανείς που έχει ήδη το δικό του χώρο δεν θα σου πει ότι προτιμά το σεξ στα δάση αντί μπροστά σε ένα τζάκι ή το να συμβουλεύεται κάθε φορά τον οδηγό επιβίωσης, αντί να πάει απλώς με την κοπέλα του στο διπλανό δωμάτιο, εκτός κι αν είναι ο Τζέισον Μπορν.

 

Ο Τάκης δεν ήταν ο Μπορν, και αυτό το ασταμάτητο πηγαινέλα μας μπορούσε να εξουθενώσει στο τέλος και αρκούδα. Αλλά νομίζω αυτό που μας κράτησε μαζί ήταν ότι βρισκόμασταν και οι δύο από την ίδια πλευρά. Ναι μεν δεν είχαμε τη δυνατότητα να απομονωθούμε όποτε και όπως θέλαμε, και αυτό έτσουζε, αλλά τουλάχιστον μας έτσουζε το ίδιο.

Κάθε φορά που δεν μπορούσαμε να βρεθούμε, δημιουργούσαμε και από ένα inside joke. Κάθε φορά που καταφεύγαμε σε πατρικό/αυτοκίνητο /ασανσέρ με πατημένο το pause, γελούσαμε με τα χάλια μας. Κάθε φορά που είχαμε για λίγο ένα δικό μας χώρο, ανταλλάσσαμε συνένοχες ματιές που μόνο εμείς και οι άλλοι ομοιοπαθείς μπορούσαμε να καταλάβουμε.

Αυτή η συνενοχή απέναντι σε κάτι που δεν μπορείς προς το παρόν να έχεις είναι ένας καλός τρόπος να τα βγάλετε πέρα. Και βέβαια, αν ή όταν τελικά αποκτήσεις αυτό το κάτι, όπως ένα king-size κρεβάτι σε ένα δικό σου διαμέρισμα, αυτή η συνενοχή μπορεί να βοηθήσει και στο εξής επίσης σημαντικό: ότι τώρα που το έχετε εύκολα, δεν θα το αφήνετε και εύκολα.

Fire alarm

Πριν ανοίξεις σελίδα στο Facebook «Σάββατα στην Αθήνα: Πού να κάνεις σεξ;» ή να συνεχίσεις να περιμένεις πάνω από το ακουστικό να σε ειδοποιήσουν πως κάποιος σου άφησε κληρονομιά ένα διαμέρισμα 200 τ.μ. στου Παπάγου, δοκίμασε κι αυτά:

● Συνεννοήσου με τους γονείς σου να πηγαίνουν στο χωριό, αν έχουν –αν δεν έχουν, να βρουν– μία φορά το μήνα.

● Στην ίδια λογική, μπορείς να παρακαλέσεις ένα φίλο σου που μένει μόνος να σου παραχωρεί το χώρο του όποτε λείπει. Εσύ σε αντάλλαγμα θα ποτίζεις τα φυτά του και θα βγάζεις βόλτα το σκύλο του τον οποίο, εμ, θα σου έχει αφήσει.

● Επειδή τα ξενοδοχεία κοστίζουν, είναι καλύτερο να μαζέψεις χρήματα για ένα αρκετά καλό, για να γιορτάσεις με το φίλο σου μια ξεχωριστή επέτειο. Η βραδιά που θα περάσετε εκεί μαζί θα ισοδυναμεί με τρεις.

● Ψάξε στο διαδίκτυο για εθελοντικές συμμετοχές σε επιμορφωτικά προγράμματα εκτός Αθηνών, το κόστος, τις προϋποθέσεις κ.λπ. Σεξ μετά γνώσης, brilliant;

cosmopolitan.gr