Χαλβάς σιμιγδαλένιος με κανέλα από την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου - Ιδανικός για την Καθαρά Δευτέρα
Δεν θα ξανά αγοράσεις αγοραστό!
Έχουμε την συνταγή για τον σιμιγδαλένιο χαλβά με κανέλα από την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου! Δεν θα πάρεις ποτέ ξανά αγοραστό μόλις τον δοκιμάσεις! Ο σιμιγδαλένιος χαλβάς είναι ένα κλασικό σπιτικό, γρήγορο και εύκολο γλυκό για όλες τις ώρες και ιδιαίτερα αγαπητό την περίοδο της νηστείας ενώ σας έχουμε την συνταγή και για ακόμα ένα εύκολο γλυκό.
Καβουρντίστε αρκετά το σιμιγδάλι, να μοσχομυρίσει το σπίτι και να δώσει στο χαλβά το χρώμα της κανέλας. Με την Καθαρά Δευτέρα να είναι προ των πυλών, αυτή η συνταγή θα γίνει η αγαπημένη σας. Εύκολη και για πρωτάρες....
Η συνταγή για τον χαλβά από την Αργυρώ Μπαρμπαρίγου
Υλικά Συνταγής
- 1 φλ. ελαιόλαδο
- 1 φλ. σιμιγδάλι ψιλό
- 1 φλ. σιμιγδάλι χοντρό
- 2 ½ φλ. ζάχαρη
- 4 φλ. νερό
- ½ φλ. σταφίδα κορινθιακή (μαύρη)
- ½ φλ. αμύγδαλο καβουρντισμένο
- 1 φλούδα λεμονιού
- 1 φλούδα πορτοκαλιού
- 1 κ.σ. κανέλα
- 1 ξυλάκι κανέλας
Εκτέλεση
Για τον εύκολο παραδοσιακό (1,2,3,4) σιμιγδαλένιο χαλβά, πρώτα ετοιμάζουμε το σιρόπι. Βάζουμε το νερό με τη ζάχαρη, το ξυλάκι κανέλας, τις φλούδες λεμονιού και πορτοκαλιού. Ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη και μόλις πάρει βράση, βράζουμε ακόμη για 5′ το σιρόπι. Αποσύρουμε το σιρόπι από τη φωτιά και το αφήνουμε στην άκρη.
Ετοιμάζουμε τον παραδοσιακό σιμιγδαλένιο χαλβά. Σε βαθιά κατσαρόλα με χοντρή βάση, ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά το ελαιόλαδο, με προσοχή για να μην καεί. Προσθέτουμε το ψιλό και το χονδρό σιμιγδάλι. Καβουρντίζουμε το σιμιγδάλι μέχρι να ροδίσει, να βγάλει τα γήινα αρώματα του και να πάρει ένα σκούρο χρυσορόδινο χρώμα, για περίπου για 6-8′ λεπτά, ανακατεύοντας πάντα με ξύλινη κουτάλα. Τότε, προσθέτουμε την κανέλα (σκόνη), τις σταφίδες και το αμύγδαλο. Ανακατεύουμε.
Τραβάμε την κατσαρόλα με το σιμιγδάλι από τη φωτιά. Με κουτάλα και με προσοχή γιατί πιτσιλάει πολύ, ρίχνουμε το ζεστό σιρόπι στο καβουρντισμένο σιμιγδάλι ανακατεύοντας. Προσοχή, γιατί πετάγεται το μείγμα και καίει πολύ!
Ξαναβάζουμε σε χαμηλή φωτιά το χαλβά και ανακατεύουμε μέχρι να φουσκώσει το σιμιγδάλι, να μαζεύεται σαν ζύμη για Σου, γύρω από την κουτάλα και να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας. Αφαιρούμε το ξυλάκι κανέλας και τις φλούδες από λεμόνι και πορτοκάλι.
Όσο ο σιμιγδαλένιος χαλβάς είναι ακόμα ζεστός, τον αδειάζουμε σε φόρμα. Πιέζουμε με την ανάποδη της κουτάλας να φύγει τυχόν αέρας από τα κενά που δημιουργούνται με το άδειασμά του μέσα στη φόρμα. Ισιώσουμε την επιφάνεια πιέζοντας με την κουτάλα. Αφήνουμε να κρυώσει για 30′.
Σκεπάζουμε την φόρμα με το χαλβά με μια πιατέλα σερβιρίσματος. Με μια κίνηση αναποδογυρίζουμε και ξεφορμάρουμε.
Μυστικά για τον χαλβά με σιμιγδάλι
Μπορεί ο σιμιγδαλένιος χαλβάς να είναι ένα παραδοσιακό, εύκολο γλυκό, όμως έχει αρκετά μυστικά για να βγει ζουμερός, να μην σκάει και διαλύεται, να μην ανοίγει το σχήμα του και να βγαίνει σπυρωτός.
Η γνωστή συνταγή 1-2-3-4 είναι ένας μπούσουλας αν και εμένα μου φαίνεται πολύ γλυκός γι αυτό έχω αφαιρέσει 1/2 φλ. ζάχαρη.
Το ελαιόλαδο που θα χρησιμοποιήσετε πρέπει να είναι ελαφρύ και όχι αγουρέλαιο που έχει πολύ έντονη γεύση.
Το λάδι στην κατσαρόλα δεν πρέπει να κάψει πολύ γιατί θα αφήσει βαριά μυρωδιά και γεύση μέσα στον χαλβά.
Ένας χαλβάς με καλά ροδισμένο το σιμιγδάλι, είναι μεγάλη απόλαυση. Γι΄αυτό, δώστε προσοχή στο καβούρντισμα του σιμιγδαλιού.
Πρέπει να ανακατεύετε συνεχώς, πάντα με ξύλινη κουτάλα και ειδικά στις γωνίες της κατσαρόλας και στη βάση της. Αν καεί το σιμιγδάλι και μαυρίσει, πρώτον θα πικρίζει στο τέλος ο χαλβάς και δεύτερον δεν θα ρουφάει σιρόπι το σιμιγδάλι για να φουσκώσει και να γίνει σπυρωτό.
Η ένταση της φωτιάς πρέπει πάντα να είναι μέτρια προς δυνατή στο καβούρδισμα και χαμηλή στο βράσιμο του σιμιγδαλιού, ώστε να προλάβει να ρουφήξει σιρόπι το σιμιγδάλι, να φουσκώσει και να παραμείνει σπυρωτός ο χαλβάς.
Επίσης, αν έχετε δυνατή φωτιά όταν ρίχνετε το σιρόπι, τότε ο χαλβάς αφενός πιτσιλάει και θα καείτε και αφετέρου θα εξατμιστούν γρήγορα τα υγρά του σιροπιού με το βρασμό. Σαν αποτέλεσμα θα έχετε χαλβά που αφού τον ξεφορμάρετε θα έχει ανοίγματα σκασίματα στην επιφάνειά του, θα είναι ξερός, θα τρίβεται και θα διαλύεται στο σερβίρισμα.
Γι αυτόν τον λόγο, θέλουμε χαμηλή φωτιά με συχνό ανακάτεμα του χαλβά, ώστε να πιει όλο το σιρόπι του, να φουσκώσει σωστά για να παραμείνει σπυρωτός και με τη σωστή υγρασία, χωρίς να εξατμιστούν τα υγρά του.
Εάν όταν βάλετε το σιρόπι στο σιμιγδάλι η φωτιά είναι δυνατή, τότε θα εξατμιστούν τα υγρά πριν προλάβει να ψηθεί σωστά και να φουσκώσει το σιμιγδάλι. Αποτέλεσμα όπως είπαμε και πριν, θα είναι χαλβάς στεγνός ξερός που τρίβεται και διαλύεται με όψη σπασμένη.
Για τέλειο αποτέλεσμα, τον αφήνουμε να σταθεί για 30΄ το λιγότερο στη φόρμα και μετά τον ξεφορμάρουμε.
