Οι γυναίκες προτιμούν το γλυκό κρασί: Μύθος ή πραγματικότητα;
Μπορούν οι γυναίκες να απολαύσουν ένα ποτήρι ξηρό, ερυθρό κρασί;
«Οι γυναίκες παραγγέλνουν λευκό κρασί. Οι άντρες πίνουν μόνο κόκκινο. Στις γυναίκες αρέσει το γλυκό κρασί». Θα έχετε ενδεχομένως ακούσει αυτές τις απόψεις κάποια βραδιά που απολαμβάνετε ένα καλό μπουκάλι κρασί με την παρέα σας, ανταποκρίνονται όμως στην πραγματικότητα;
Θεωρείται κοινά αποδεκτό ότι οι γυναίκες προτιμούν ελαφρότερα και πιο γλυκά κρασιά από τους άντρες, όμως η έρευνα (και η κοινή λογική) λέει το αντίθετο. Μια μελέτη που δημοσίευσε το περιοδικό Journal of Wine Economics, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει εμφανής διαφορά στις οινικές προτιμήσεις μεταξύ ανδρών και γυναικών. Αν και καταγράφονται περισσότερες από 40 μελέτες που αποδεικνύουν ότι οι άνδρες και οι γυναίκες έχουν διαφορετικές γευστικές προτιμήσεις σε ότι αφορά το γλυκό, το αλμυρό, το ξινό, το πικρό και το φρουτώδες, μεταξύ άλλων, καμία από αυτές δεν αναφέρεται στο κρασί.
Ο ερευνητής Jeffrey Bodington ανέλυσε επίσης κριτικές από 23 γευσιγνώστες κρασιού, με ίση αναλογία αντρών και γυναικών. Και ενώ οι ατομικές προτιμήσεις διέφεραν αρκετά, δεν υπήρχε απολύτως κανένα μοτίβο με βάση το φύλο.
Πόσο γλυκό είναι το γλυκό κρασί;
Η γλυκύτητα του κρασιού υπολογίζεται με βάση την ποσότητα υπολειμματικών σακχάρων και την περιεκτικότητα σε αλκοόλη του κρασιού. Μερικά παραδείγματα είναι τα εξής:
- Σαμπάνια brut: 0-15 g/L υπολειμματικά σάκχαρα και περίπου 12.5% αλκοόλη.
- Ερυθρό κρασί Cotes-du-Rhône: 1-3 g/L υπολειμματικά σάκχαρα και περίπου 13,5% αλκοόλη.
- Asti Spumante: 50 g/L υπολειμματικά σάκχαρα και 7-9.5% αλκοόλη.
- Οίνος Porto (tawny): 120 g/L υπολειμματικά σάκχαρα και περίπου 18% αλκοόλη.
- Chateau d'Yquem (Sauternes, Γαλλία): 100-150 g/L υπολειμματικά σάκχαρα και περίπου 12,5% αλκοόλη.
Όποιο κρασί έχει υπολειμματικά σάκχαρα περισσότερο από 15 g/L κατατάσσεται στα γλυκά.
Γυναίκες, κρασί και βιολογικά χαρακτηριστικά
Δεν είναι ευρύτερα γνωστό, αλλά οι γυναίκες έχουν γενετική προδιάθεση για μεγαλύτερη ευαισθησία προς την οξύτητα στα τρόφιμα και τα ποτά. Με άλλα λόγια, οι γευστικοί υποδοχείς τους αντιδρούν πιο έντονα στις όξινες γεύσεις από τους αντίστοιχους υποδοχείς των αντρών.
Αυτό έχει μια θετική και μια αρνητική πλευρά. Το μειονέκτημα είναι ότι οι γυναίκες που δεν είναι εξοικειωμένες με τη γευσιγνωσία κρασιού δε θα πιούν με ευχαρίστηση πραγματικά ξηρά κρασιά, όπως οι σαμπάνιες και το riesling. Αυτό ίσως εξηγεί γιατί οι νέες γυναίκες προτιμούν κάποια «κοριτσίστικα» κρασιά όπως το Moscato di Asti ή το ημίγλυκο ροζέ Cimarosa που βρίσκεται σε προσφορά στο φυλλάδιο Lidl και είναι μια εξαιρετική επιλογή για κρασί καθημερινής κατανάλωσης.
Το θετικό είναι ότι όσο περισσότερο μια γυναίκα εξερευνάει τον μαγικό κόσμο του κρασιού, τόσο περισσότερο αναπτύσσεται η γευστική της ευαισθησία και έχει γενετικά τη δυνατότητα να εκτιμήσει περισσότερο μια μεγάλη ετικέτα από τους άνδρες φίλους της.
Τελικά τα κορίτσια προτιμούν το γλυκό κρασί;
Και ναι και όχι.
Ναι, γιατί η άπειρη γυναίκα που πίνει κρασί θα προτιμούσε κάτι ελαφρώς πιο γλυκό από έναν άντρα με ανάλογη έλλειψη εμπειρίας. Πρέπει να παρατηρήσουμε εδώ ότι το branding των εταιρειών, ο τρόπος δηλαδή που προτείνουν κάποια ροζέ ή ημίγλυκα κρασιά ως «γυναικεία», εκμεταλλεύεται και παγιώνει αυτό το χάσμα μεταξύ των φύλων.
Όχι, γιατί με την πάροδο του χρόνου κάθε φίλος του κρασιού, άντρας ή γυναίκα, θα μάθει να απολαμβάνει τόσο τα δυνατά, ξηρά ερυθρά κρασιά όπως το Barolo, όσο και τα όξινα λευκά κρασιά όπως τη σαμπάνια. Με τη διαφορά ότι το ασθενές φύλο έχει γενετικά αυξημένη γευστική ευαισθησία και μπορεί να αντιλαμβάνεται πολύ περισσότερες λεπτές διαφορές.
Με βάση τα παραπάνω, μπορείτε να προσπεράσετε τους μύθους και τα κλισέ που συνοδεύουν τη σχέση του κρασιού με το φύλο και να εστιάσετε στα σημαντικά: την απόλαυση που δίνει ένα καλό μπουκάλι κρασί με την ανάλογη παρέα. Και δεν έχει καμία σημασία αν το κρασί είναι ξηρό ή γλυκό.
