Αυτή την ανακοίνωση την περίμεναν όλοι - Ευχάριστα νέα για τη Χάρις Αλεξίου
Τι συνέβη;
Με μία ανάρτηση που έκανε στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, η Χάρις Αλεξίου θέλησε να ανακοινώσει στους διαδικτυακούς της φίλους, το επόμενο επαγγελματικό της βήμα, το οποίο σίγουρα περιμένουν όλοι με μεγάλη ανυπομονησία.
Η κορυφαία ερμηνεύτρια πριν περίπου 1,5 χρόνο ανακοίνωσε πως ολοκλήρωσε την καριέρα της στο τραγούδι μιας και η φωνή της δεν μπορεί πλέον να είναι στα επίπεδα που βρισκόταν κάποτε.
Από τότε, η Χάρις Αλεξίου έχει κάνει μία στροφή στην καριέρα της, μιας και ασχολείται ενεργά με την υποκριτική. Έτσι, η ίδια αποκάλυψε στο Instagram της πως σε λίγους μήνες, θα τη δούμε σε μία ακόμα παράσταση, ενώ από Σεπτέμβρη, θα την απολαμβάνουμε και στη σειρά «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη.
Η ανακοίνωση της Χάρις Αλεξίου
«Έχω την χαρά και την τιμή να βρεθώ με την Όλια Λαζαρίδου, στην σκηνή του Δημοτικού θεάτρου Πειραιά, με το κείμενο του Φώτη Κόντογλου «Το Αϊβαλί η Πατρίδα μου» που σκηνοθετεί η ίδια.
Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, κι εμείς μεταφέρουμε, με την συνοδεία της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας, αποσπάσματα από το έργο του σπουδαίου αυτού ζωγράφου και ποιητή καθώς αναπολεί και καταγράφει μαρτυρίες ανθρώπων και ιστορίες από την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Αϊβαλί.
Σας περιμένουμε από τις 9 Σεπτέμβρη και για λίγες μόνο παραστάσεις.
Καλή αντάμωση, Χαρούλα», έγραψε χαρακτηριστικά στην ανάρτησή της η Χάρις Αλεξίου.
Τι δουλειά έκανε η Χάρις Αλεξίου πριν γίνει τραγουδίστρια
Η Χάρις Αλεξίου μπορεί να βρισκόταν για πολλά χρόνια στο προσκήνιο, ωστόσο, προσπαθούσε όσο μπορεί να κρατάει την προσωπική της ζωή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Πολλά λοιπόν είναι αυτά που δεν γνωρίζουμε για την ίδια, αφού σπάνια μιλούσε για αυτά.
Όπως για παράδειγμα πως το μεγάλωμα της ήταν δύσκολο, αφού η οικογένεια της δεν είχε χρήματα και εργάζονταν σκληρά για να τα βγάλουν πέρα, Ένα από τα τραγικά περιστατικά της ζωή της ήταν όταν σε ηλικία 8 ετών έχασε τον μπαμπά της, αλλά και όταν έμαθε πως έχει καρκίνο.
«Όλα όμως αλλάζουν όταν μόλις σε ηλικία 8 χρονών χάνω τον πατέρα μου, Θανάση. Η μητέρα μου Ιφιγένεια, μια δυναμική γυναίκα, παίρνει εμένα και τον αδερφό μου και κατεβαίνουμε στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή. Εκεί, ανοίγει ένα μπακάλικο, το «μπακάλικο της χήρας» όπως το αποκαλούσαν πολλοί στη γειτονιά», είχε αποκαλύψει.
«Βοηθάω στο μαγαζί, και παράλληλα δουλεύω και σε ένα μεσιτικό γραφείο, ενώ ο αδερφός μου ταξιδεύει με τα καράβια για να βοηθήσει οικονομικά την οικογένεια. Η μητέρα μου έπρεπε να εργάζεται σκληρά, αλλάζαμε συνεχώς σπίτι έστω και για 10 δραχμές φτηνότερο ενοίκιο…Αργότερα, η μητέρα μου έχτισε ένα λυόμενο που ήταν μόνο τούβλα και έμπαζε από παντού. Ακόμα και τα παράθυρα ήταν μεταχειρισμένα. Όμως ήταν το πρώτο δικό μας απόκτημα και ήμασταν ευτυχισμένοι μέσα σε αυτό.
Ήμουν ένα παιδί που όταν θα του έλεγε μια σκληρή κουβέντα η μάνα του, δεν θα αντιδρούσε, αλλά θα χαμήλωνε τα μάτια και θα έκλαιγε. Έχασα την μάνα μου, όταν ήμουν 28 χρονών. Τότε ένιωσα ότι ενηλικιώθηκα. Ένα ακόμα γεγονός που μου κόστισε, ήταν ότι δεν κατάφερα να μορφωθώ στο βαθμό που ήθελα. Τελείωσα το πεντατάξιο σχολείο και αργότερα φοίτησα σε δραματική σχολή, επειδή ήθελα να είχα μια σπουδή. Ή πρώτη μου ηχογράφηση το 1970, ήταν ένα λαϊκό τραγούδι του Βασιλειάδη και του Πυθαγόρα, το «Όταν πίνει μια γυναίκα».
