Ιωάννα Παλιοσπύρου: «Έγινα για δεύτερη φορά μωράκι στα χέρια της μητέρας μου»
Η εξομολόγηση για τις δύσκολες στιγμές που βίωσε και για τη δύναμη που βρήκε
Λίγο πριν περπατήσει για πρώτη φορά ντυμένη νύφη στις 14 Μαρτίου, στο Yes I Do Catwalk by Georg Jensen, η Ιωάννα Παλιοσπύρου παραχώρησε συνέντευξη στη Μυρτώ Κάζη για το ανοιξιάτικο τεύχος του περιοδικού Yes I Do.
Η γενναία γυναίκα, την οποία γνωρίσαμε μέσα από την βίαιη επίθεση που δέχτηκε με βιτριόλι, πλέον δηλώνει ότι δεν θέλει να τη θυμούνται ως θύμα, αλλά ως έναν άνθρωπο που προσφέρει απλόχερα αγάπη μέσα από το Ioanna Paliospirou Foundation, ενώ παράλληλα εξομολογείται προσωπικές σκέψεις που δεν είχε μοιραστεί ποτέ άλλοτε.
Αποκλειστικό απόσπασμα της συνέντευξης, λίγες μέρες πριν δημοσιευτεί, εξασφάλισε το youweekly.gr.
H εξομολόγηση της Ιωάννας Παλιοσπύρου
Μέσα από το δραματικό περιστατικό που έζησες, έδωσες φωνή σε δεκάδες εγκαυματίες που ως τότε ζούσαν στην αφάνεια. Πώς είναι άραγε η ψυχολογία ενός ανθρώπου που έχει υποστεί εγκαύματα; Και τι ονειρεύεσαι να πετύχεις μέσα από το foundation που έχεις δημιουργήσει;
Δεν ήξερα και δεν θα φανταζόμουν ποτέ την αποξένωση και την απελπισία που μπορεί να βιώνει ένας εγκαυματίας. Είναι πολύ οδυνηρό να νιώθεις τον ρατσισμό της ουλής ή να νιώθεις πως αξίζεις λιγότερο επειδή έχεις ουλές και σημάδια, είτε από φωτιά είτε από οποιαδήποτε άλλη αιτία. Έχω νιώσει να μην έχω ελπίδα για το αύριο και αυτό με έχει παραλύσει. Όμως εγώ, λόγω της δημοσιότητας, δέχτηκα μεγάλη υποστήριξη και αυτό έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο να μην τα παρατήσω. Έτσι, ίδρυσα το Ioanna Paliospirou Foundation, ώστε να προσφέρω κι εγώ με τη σειρά μου τη βοήθεια που θα χρειαστεί ο επόμενος από εμένα, χωρίς να ανησυχεί αν θα ακουστεί η κραυγή του για βοήθεια. Ο σκοπός λοιπόν του IPF είναι να στηρίζονται οι εγκαυματίες τα πρώτα έτη της αποκατάστασής τους με την παροχή ιατρικής, ψυχολογικής και νομικής βοήθειας και στη συνέχεια να επανεντάσσονται στην κοινωνία ως χρήσιμα και ενεργά μέλη της. Δεν θέλουμε εγκαυματίες μη λειτουργικούς, κρυμμένους ή κλεισμένους μέσα σε ένα δωμάτιο. Αυτό δεν εξυπηρετεί ούτε την κοινωνία, ούτε τις οικογένειές τους, ούτε φυσικά τους ίδιους. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι βλέμματα αγάπης και αποδοχής, και τα υπόλοιπα είναι εφικτά με την κατάλληλη βοήθεια.
Δείτε επίσης: Στιγμές ευτυχίας για την Ιωάννα Παλιοσπύρου - Η φωτογραφία με μίνι φλοράλ φόρεμα δίπλα στη θάλασσα
Μου έλεγες για τον τρόπο που σε στήριξε η μαμά σου όλα αυτά τα χρόνια. Ονειρεύεσαι να γίνεις κι εσύ μαμά ακολουθώντας τα βήματά της;
Αν και δεν έχω γίνει μαμά ακόμη, πραγματικά δεν ξέρω αν ήταν πιο δύσκολο αυτό που κατάφερα εγώ ή αυτό που κατάφερε εκείνη. Από την αρχή αυτής της ιστορίας μέχρι και σήμερα έχει μια άψογη διαχείριση της κατάστασης, που όμως δεν ήταν καθόλου δεδομένη. Και, πολλές φορές, το κακό που συμβαίνει σε εμάς μας πονάει πολύ λιγότερο σε σχέση με όταν συμβαίνει στον δικό μας αγαπημένο άνθρωπο. Το δεύτερο είναι ψυχικά πολύ πιο επώδυνο. Η μαμά μου έφυγε μια μέρα από το χωριό της, βρέθηκε ξαφνικά σε ένα νοσοκομείο με το παιδί της να παλεύει για τη ζωή του, χωρίς να ξέρει τον λόγο, βρέθηκε ανάμεσα σε αστυνομικούς, γιατρούς, δημοσιογράφους, δικηγόρους, χειρουργεία, δίκες και επέστρεψε ξανά στο σπίτι της 1,5 χρόνο μετά. Τη θαυμάζω πολύ για τις αξίες της και την αξιοπρέπειά της και την ευχαριστώ ειλικρινά που, ενώ έγινα για δεύτερη φορά μωράκι στα χέρια της, εκείνη ήταν εκεί να με στηρίξει και να με ξαναβγάλει δυνατή στη ζωή. Γνωρίζω πως ο ρόλος της μαμάς είναι πολύ απαιτητικός και «για πάντα», και αυτό με τρομάζει λίγο, όμως θα ήθελα στο μέλλον, αν υπάρχουν οι προϋποθέσεις, να γίνω μια καλή μαμά, όπως η δική μου.
Τι θα ήθελες να γνωρίζει ο κόσμος για εσένα και την ιστορία σου; Τι να κρατήσουμε από όλα;
Θα ήθελα να γνωρίζουμε όλοι την εσωτερική μας αντοχή και τη δύναμη να ξαναγεννιόμαστε από τις στάχτες μας – για εμένα ισχύει και κυριολεκτικά! Να μη χάνουμε την ελπίδα και την πίστη μας στους καλούς ανθρώπους. Υπάρχουν παντού γύρω μας. Τέλος, θα ήθελα να με θυμούνται όχι ως το άτυχο κορίτσι που δέχτηκε την επίθεση με το βιτριόλι, αλλά ως τη γυναίκα που κατάφερε να μετατρέψει το μίσος ενός ανθρώπου σε αγάπη και βοήθεια για τους πολλούς.
