Πέθανε ο Ιωάννης Βερυβάκης!
Πένθος στο στράτευμα!
Πέθανε σε ηλικία 89 ετών ο στρατηγός εν αποστρατεία του ελληνικού στρατού Ιωάννης Βερυβάκης.
Γεννήθηκε στην Έδεσσα όπου υπηρετούσε ο πατέρας του, αντιστράτηγος Δημήτριος Βερυβάκης με καταγωγή από την Κρήτη.
Επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου κατείχε μερικές από τις πιο ευαίσθητες και κρίσιμες θέσεις του στρατεύματος με αποκορύφωμα την ελληνοτουρκική κρίση του 1987.
Την περίοδο 1989 – 1990 διετέλεσε αρχηγός ΓΕΣ, ενώ επί κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1990 έγινε αρχηγός ΓΕΕΘΑ παρά το γεγονός ότι είχε συνδεθεί με την διακυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Από τον Ιούλιο του 1991 ως τον Ιούνιο του 1992 ο στρατηγός Βερυβάκης ήταν πρόεδρος της Στρατιωτικής Επιτροπής του ΝΑΤΟ, και έχει λάβει πλήθος παρασήμων και στρατιωτικών μεταλλίων, του έχουν δε αποδοθεί οι τιμητικοί τίτλοι Commander of the Legion of Merit (ΗΠΑ), Commander of the Legion of Honor (Γαλλία), Knight of the Order of Madara (Α’ Ταξέως, μετά ξιφών – Βουλγαρία).
Την ανακοίνωση έκανε στο Twitter ο στρατηγός Κωσταράκος εκφράζοντας την θλίψη του.
«Συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος επίτιμου ΑΓΕΕΘΑ Στγού Ιωάννη Βερυβάκη. Ηταν ένας υπέροχος άνθρωπος και ένας εξαίρετος στρατιώτης και ηγέτης.» ανέφερε ο στρατηγός Κωσταράκος για τον επίτιμο Αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Βερυβάκη.
Πηγή: protothema.gr
Θλίψη! Πέθανε ο Βαγγέλης Δημητρέας!
Απέραντη θλίψη στον καλλιτεχνικό κόσμο! Πέθανε ο Βαγγέλη Δημητρέας!
Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 85 ετών!
Ο ζωγράφος Βαγγέλης Δημητρέας, ομότιμος καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ απεβίωσε σήμερα. Η πολιτική κηδεία του θα γίνει αύριο Πέμπτη 20 Ιουνίου, στις 16.00, στο νεκροταφείο Καισαριανής.
Ο Βαγγέλης Δημητρέας γεννήθηκε στο Μελίσσι Κορινθίας το 1934. Σπούδασε με υποτροφία του ΙΚΥ στην ΑΣΚΤ της Αθήνας, στο εργαστήριο του Μόραλη (1958-1963). Τα χρόνια της δικτατορίας εργάστηκε στο Παρίσι (1967-1975), όπου, παράλληλα με τη ζωγραφική, παρακολούθησε μαθήματα κοινωνιολογίας της τέχνης στη Σορβόννη και συμμετείχε, καλλιτεχνικά και πολιτικά, στις εκδηλώσεις του παρισινού Μάη του '68.
Η πρώτη ατομική έκθεσή του στην Αθήνα έγινε το 1969 (Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών). Ακολούθησαν ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα, τη Γαλλία και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Από τα πρώτα έργα του τον ενδιέφεραν οι εκφραστικές δυνατότητες μίας πειθαρχημένης γραφής, με αναγνωρίσιμες μορφές, αλλά χωρίς νατουραλιστικές ευκολίες. Επεξεργάστηκε το εικαστικό ιδίωμά του επιμένοντας στις αυστηρά δομημένες συνθέσεις και στην ακρίβεια του σχεδίου. Αρχικά απέφευγε το χρώμα και προτιμούσε την καθαρή γραφή του μαύρου πάνω στο άσπρο, που ταιριάζει και με το κριτικό περιεχόμενο των έργων του. Αργότερα στράφηκε προς τις τρισδιάστατες κατασκευές με διάφορα υλικά. Στην πιο πρόσφατη ζωγραφική του ασχολήθηκε με θέματα που αφορούν την ιστορική μνήμη και τις προσωπικότητες που διαμόρφωσαν το πρόσφατο παρελθόν.
Η παρουσία του δεν περιορίστηκε στην εκθεσιακή δραστηριότητά του. Η θεωρητική του κατάρτιση του επέτρεπε από παλιά να συμμετέχει σε συνέδρια με καλλιτεχνικό ή φιλοσοφικό θέμα, να δίνει διαλέξεις και να δημοσιεύει άρθρα και μελέτες σε διάφορα έντυπα. Το ενδιαφέρον του για την κοινωνική λειτουργία της τέχνης εκφράστηκε επίσης από νωρίς, με τη συμμετοχή του στην Ομάδα Τέχνης Α και αργότερα στο Κέντρο Εικαστικών Τεχνών, στην Ομάδα 4+ και στην Ομάδα για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη.
Δίδαξε αρχικά (1965 -1967) στο Κέντρο Τεχνολογικών Εφαρμογών (ΚΤΕ). Επιστρέφοντας από το Παρίσι, δίδαξε σχέδιο στη Σχολή Βακαλό και στην ΑΣΚΤ (1981-1985). Το 1984 εκλέχτηκε καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης και από το 2002 ήταν ομότιμος καθηγητής.
