Εξελίξεις με την υγεία του Δάνη Κατρανίδη

Διέψευσε τα όσα γράφονται και αποκάλυψε τι συμβαίνει

Ελένη Ζουγανέλη
Youweekly Editor
Εξελίξεις με την υγεία του Δάνη Κατρανίδη

Όπως έγραψε η εφημερίδα Espresso, ο Δάνης Κατρανόδης δίνει σκληρή μάχη για να κρατηθεί στη ζωή, λόγω σοβαρού προβλήματος που αντιμετωπίζει με την υγεία του. Μάλιστα, έχει βγει από το νοσοκομείο και βρίσκεται στο σπίτι του, παρά το γεγονός πως η υγεία του έχει επιδεινωθεί.

Λίγες ώρες αφού το εν λόγω ρεπορτάζ κυκλοφόρησε παντού, ο ηθοποιός μέσα από το Πρωινό, θέλησε να ξεκαθαρίσει την κατάσταση, διαψεύδοντας τα όσα έχουν φραφτεί.

Τι συμβαίνει με την υγεία του Δάνη Κατρανίδη

Ο δημοσιογράφος Θάνος Βάγιος επικοινώνησε με τον Δάνη Κατρανίδη και από την πλευρά του είπε πως τίποτα από αυτά που έχουν γραφτεί είναι αλήθεια.

«Δεν είχε ενημερωθεί για όσα λέγονται και με διαβεβαίωσε ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Πράγματι, πέρασε μια περιπέτεια με την υγεία του. Εισήχθη στο νοσοκομείο, έκανε κάποια αφαίρεση κοίλης και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο στάδιο της αποθεραπείας.

Είναι ταλαιπωρημένος ο οργανισμός του. Ο Δάνης Κατρανίδης μου είπε ότι έχει κάνει και τα δύο εμβόλια για τον κορονοϊό. Μου είπε, επίσης, ότι προσπαθεί να διαχειριστεί με χιούμορ αυτά που λέγονται, αλλά σε περιπτώσεις σαν αυτές ακόμα και το χιούμορ έχει τα όριά του», είπε ο Θάνος Βάγιος για τον Δάνη Κατρανίδη.

Λίγα λόγια για τον Δάνη Κατρανίδη

Ο Δάνης Κατρανίδης γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αιγάλεω. Το 1971 αποφοίτησε από τη δραματική σχολή του Γεωργίου Θεοδοσιάδη. Έχει παίξει όλα τα είδη θεάτρου, από τραγωδία μέχρι επιθεώρηση και μιούζικαλ.

Για τα παιδικά του χρόνια είχε πει ο Δάνης Κατρανίδης: Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα μεταξύ Αιγάλεω και Σαλαμίνας, από όπου ήταν η μητέρα μου. Το δέσιμό μου με το θέατρο οφείλεται σε εκείνη, γιατί με πήγαινε σινεμά, στις απογευματινές προβολές, πάντα με την υπόσχεση ότι θα είχα διαβάσει τα μαθήματά μου.

Τώρα, συνειδητοποιώ ότι το πρώτο μου κοινό ήταν οι φίλοι μου, τα παιδιά της γειτονιάς που περίμεναν να τους διηγηθώ την ταινία που είδα. Είχαμε τότε ένα σπίτι με πολλά σκαλοπάτια, κάθονταν σε αυτά τα σκαλιά τα παιδιά, αμφιθεατρικά, και εγώ τους έκανα περιγραφή την ταινίας. Ήταν ένα τρομερό επικοινωνιακό μάθημα, ασυνείδητα βέβαια, μια εξάσκηση του να ερεθίσεις τη φαντασία του κοινού σου. Ταυτόχρονα, υπήρχε πολύ παιχνίδι, ποδόσφαιρο, γειτονιές και αυλές, όπως ακριβώς τα βλέπεις στις ελληνικές ταινίες…