Στην κάμερα της εκπομπής «Πάμε Δανάη» όπου προβάλλεται μέσα από την τηλεοπτική συχνότητα του MEGA, μίλησε η Σοφία Φιλιππίδου.
Η γνωστή ηθοποιός “άνοιξε” την καρδιά της και αναφέρθηκε για την αποχή της από την τηλεόραση, αλλά και για την κακοποιητική συμπεριφορά που την σημάδεψε. Μάλιστα, πριν από λίγο καιρό είχε τοποθετηθεί σχετικά με τις κακοποιήσεις αφού έκανε κι η ίδια την δική της εξομολόγηση.
Οι δηλώσεις της Σοφίας Φιλιππίδου
«Ευτυχία είναι να μπορέσω να ονειρευτώ κάτι και να έχω δημιουργήσει τις προϋποθέσεις να το κάνω πραγματικότητα. Πιστεύω στην ευτυχία και την επιδιώκω. Ένα γεγονός που με σημάδεψε, ήταν το χαστούκι που μου έδωσε ένας δάσκαλος στο δημοτικό επειδή μπέρδεψα μια λέξη στον εθνικό ύμνο.
Απέχω από την τηλεόραση γιατί δεν θέλω. Οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι στο χέρι μου να κάνω τηλεόραση και ότι είναι πολύ εύκολο, ενώ αυτό δεν ισχύει. Απέτυχα στην τηλεόραση γιατί ονειρεύτηκα ότι μπορώ να κάνω τα δικά μου πράγματα.
Προσπάθησα μερικά χρονιά, έγραψα τα δικά μου σενάρια, αλλά δεν κατάφερα τελικά να τα πουλήσω. Απέρριψα πολλές προτάσεις στην τηλεόραση, ωστόσο δεν μετάνιωσα κανένα όχι που είπα. Ήταν συνειδητά. Με τον σύντροφο μου είμαστε μαζί 30 χρονιά.
Το μυστικό είναι ότι δεν υπάρχει βεβαιότητα πως θα είμαστε μαζί και την επόμενη ημέρα. Όταν έπαιξα στην Επίδαυρο ήμουν ευτυχισμένη. Ανέβηκα τρομαγμένη στη σκηνή και μετρά την ερμηνεία μου, αισθάνθηκα ότι η σκηνή ολοένα και μεγάλωνε, στη συνέχεια ένιωσα ότι είδα το σκήνωμα μου και άρχισα να κλαίω».
Λίγα λόγια για την ηθοποιό Σοφία Φιλιππίδου
Σπούδασε Θέατρο στη Δραματική Σχολή του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και Γερμανική φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Έκανε για έναν χρόνο μεταπτυχιακές σπουδές στο τμήμα Δραματουργίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης με καθηγητή τον θεατρολόγο Νικηφόρο Παπανδρέου.
Εργάστηκε επί οκτώ χρόνια, παράλληλα με το θέατρο, ως καθηγήτρια γερμανικών στα ΤΕΙ Θεσσαλονίκης απ’ όπου και παραιτήθηκε. Έχει υπάρξει μέλος του «Θεατρικού Εργαστηρίου της Τέχνης» (1972 – 1979) και της «Πειραματικής Σκηνής της Τέχνης» (1980 – 1985).
Πρωτοεμφανίστηκε στο θέατρο το 1972 όταν ερμήνευσε τον ρόλο της Μαριάνθης στην παράσταση «Φαύστα» του Μποστ, που ανέβασε το Θεατρικό Εργαστήρι της “Τέχνης”. Το 1997 συναντήθηκε ξανά με το συγκεκριμένο έργο αλλά σε διαφορετικό χώρο, στη «Νέα Σκηνή» του «Εθνικού Θεάτρου». Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς ξανάπαιξε την «Φαύστα» στο Θέατρο «Σμαρούλα», σε σκηνοθεσία Γιάννη Μποστατζόγλου.
Το 1985 κατέβηκε στην Αθήνα και συνεργάστηκε με μεγάλα θέατρα της πρωτεύουσας για το ανέβασμα κλασικών έργων, επιθεωρήσεων και μουσικών παραστάσεων. Κατοικεί στα Εξάρχεια.