Πανεύκολη τυρόπιτα "μπατζίνα" με ελάχιστα υλικά

Από τον Γιώργο Τσούλη

Αρθρογράφος: Youweekly Team
Youweekly Team
Συντακτική Ομάδα
Πανεύκολη τυρόπιτα

Ο αγαπημένος Γιώργος Τσούλης μας δείχνει βήμα βήμα πως να φτιάξουμε την πιο εύκολη και πεντανόστιμη τυρόπιτα: την μπατζίνα.

Τα βήματα είναι απλά και τα υλικά σχεδόν μηδαμινά.

ΥΛΙΚΑ

  • 4 κολοκυθάκια μέτρια, τριμμένα
  • 200 γρ. φέτα, θρυμματισμένη
  • 1 αυγό, medium
  • 320 γρ. αλεύρι γ.ο.χ.
  • 250 γρ. γιαούρτι, στραγγιστό
  • 5 κλωνάρια θυμάρι, μόνο τα φύλλα ψιλοκομμένα
  • 10 φύλλα δυόσμου, ψιλοκομμένα
  • 150-200 ml νερό
  • 4-5 κ.σ. ελαιόλαδο
  • Αλάτι
  • Πιπέρι

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ & ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Πλένουμε και έπειτα τρίβουμε τα κολοκυθάκια στον τρίφτη από την πλευρά που έχει τις μεγάλες τρύπες και τα βάζουμε μέσα σε ένα μεγάλο μπολ.

Έπειτα ρίχνουμε το αυγό, το ελαιόλαδο, το γιαούρτι και ανακατεύουμε καλά με ένα σύρμα χειρός.

Μόλις το μείγμα ομογενοποιηθεί, προσθέτουμε το αλεύρι, ανακατεύουμε και ρίχνουμε το νερό. Θέλουμε το μείγμα να μοιάζει σαν κουρκούτι.

Στη συνέχεια ρίχνουμε, τη φέτα , το θυμάρι, το δυόσμο, το αλάτι, το πιπέρι και ανακατεύουμε καλά με ένα κουτάλι.

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180°C στον αέρα και καίμε για περίπου 8-10 λεπτά ένα ορθογώνιο ταψί του φούρνου 15*25εκ.

Πασπαλίζουμε με λίγο ελαιόλαδο τον πάτο και τα τοιχώματα του ταψιού αφού έχει κάψει και αδειάζουμε το μείγμα.

Πασπαλίζουμε με λίγο ελαιόλαδο και πιπέρι την επιφάνεια της πίτας και ψήνουμε για 60-70 λεπτά.

Μόλις ψηθεί, αφήνουμε να κρυώσει για 15 λεπτά, κόβουμε και σερβίρουμε.

Πηγή: giorgostsoulis.com

Κι αν έχει αδυναμίες στις πίτες δες εδώ πως θα φτιάξεις την πιο τραγανή σπανακόπιτα!

Η ιστορία της μπατζίνας

Η μπατζίνα είναι ζυμαρόπιτα της Θεσσαλίας και ιδιαίτερα της περιοχής της Καρδίτσας. Αυτό σημαίνει ότι είναι μια πίτα που όμως δεν έχει φύλλο. Τα υλικά της είναι τόσο απλά όσο και η προέλευσή της.

Από τα παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι έφτιαχναν φαγητά με ότι υλικά διέθεταν. Το καλοκαίρι η δουλειά στα χωράφια γινόταν από όλη την οικογένεια και ξεκινούσε αξημέρωτα: πότισμα, ξεβοτάνισμα, κλάρωμα, συλλογή κλπ, πολλές δουλειές που έπρεπε να τελειώσουν έως ότου ο ήλιος αρχίσει να καίει. Επιστρέφοντας το μεσημέρι στο σπίτι πεινασμένοι, έπρεπε σε λίγο χρόνο η νοικοκυρά να ετοιμάσει χορταστικό φαγητό. Χρησιμοποιούσε ό,τι είχε εύκαιρο, τα ζαρζαβατικά του μπαξέ, κανένα αυγουλάκι, προμήθειες από το κελάρι. Με τον καιρό, και παρά τις αλλαγές του τρόπου ζωής που επακολούθησαν, τα γρήγορα αυτά φαγητά επιβίωσαν και συνέχισαν να μαγειρεύονται, άλλοτε σαν τοπικές σπεσιαλιτέ και άλλοτε σαν συμπλήρωμα του φαγητού.

Μια απλή πίτα στη Θεσσαλία γινόταν από αλεύρι, τυρί, γάλα, αυγά. Όταν προστέθηκε και κολοκύθι, δημιουργήθηκε η πίτα που λέγεται μπατζίνα. Αρχικά, όμως, η μπατζίνα δεν περιείχε κολοκύθι, αλλά πήρε την ονομασία της από το τυρί που περιείχε. Η λέξη μπατζίνα προέρχεται από τη λέξη μπάτζος (ή μπάτσος) που είναι ελληνικό λευκό, σκληρό αιγοπρόβειο τυρί, με προέλευση τη Δυτική Μακεδονία. Η μπατζίνα δεν είναι κολοκυθόπιτα. Είναι υπερλεπτή ζύμη, ψημένη στο φούρνο, με αποτέλεσμα να γίνει απίστευτα τραγανή. Η παραδοσιακή μπατζίνα είναι λεπτή. Ελάχιστα εκατοστά. Και γινόταν λεπτή για δύο λόγους.

Πρώτον για να ψηθεί γρήγορα και δεύτερον για να παραμένει τραγανή για πολλές ώρες-μέρες. Η ευκολία στην παρασκευή της, την έκανε ιδανική για όλες τις περιστάσεις. Είναι το γεύμα που έπαιρναν στα χωράφια οι αγρότες, τυλιγμένο μέσα σε πετσέτα. Είναι το κολατσιό που έδιναν οι γονείς στα παιδιά για το σχολείο. Είναι ιδανική για πρωινό.

Η μπατζίνα των καραγκούνηδων παρασκευαζόταν με τη χρήση καλαμποκάλευρου αντί για αλεύρι σίτου. H μπατζίνα μία πολύ νόστιμη πίτα, εύκολη και οικονομική, που φτιάχνεται στα γρήγορα χωρίς φύλλα και με λίγα υλικά. Ηταν ή εύκολη λύση για τις αγροτικές οικογένειες του θεσσαλικού κάμπου και συγκεκριμένα της Καρδίτσας που οι δουλειές στα χωράφια πάντα περίμεναν και οι νοικοκυρές έπρεπε να τα προλαβαίνουν όλα. Έτσι έβρισκαν εύκολες συνταγές, αλλά και νόστιμες για να χορτάσει όλη η οικογένεια. Από γενιά σε γενιά η μπατζίνα κράτησε να φτιάχνεται μέχρι και σήμερα, τρώγεται ευχάριστα απ’ όλους όλες τις ώρες…