«Το ταλέντο ενός ανθρώπου δικαιολογούσε όποια τρέλα» - Ο Σταύρος Νικολαΐδης συγκλονίζει για την ψυχολογική κοκακοποίηση των ηθοποιών

"Σου έλεγαν πως φταις εσύ"

Αρθρογράφος: Youweekly Team
Youweekly Team
Συντακτική Ομάδα
«Το ταλέντο ενός ανθρώπου δικαιολογούσε όποια τρέλα» - Ο Σταύρος Νικολαΐδης συγκλονίζει για την ψυχολογική κοκακοποίηση των ηθοποιών

Ο Σταύρος Νικολαΐδης, μίλησε τη Δευτέρα 28/3 στην κάμερα της εκπομπής Μεσημέρι με την Μάριον για τον γιο του και την πιθανή ενασχόλησή του με την υποκριτική, αλλά και για το κίνημα #Metoo και την ψυχολογική κακοποίηση που δέχονται οι άνθρωποι αυτού του επαγγέλματος και τις προβληματικές συμπεριφορές, ενώ στο παρελθόν έχει αναφερθεί και για το δικό του οικογενειακό περιβάλλον το οποίο ήταν ιδιαίτερα προβληματικό.

Οι δηλώσεις του Σταύρου Νικολαΐδη για την ψυχολογική κακοποίηση στον χώρο της υποκριτικής

«Θα άφηνα τον γιο μου να γίνει ηθοποιός αλλά δεν θα το έκανα με χαρά. Δεν θα ήταν το καλύτερό μου, αλλά αν το θέλει και του αρέσει, είμαι ok. Θεωρώ ότι κάνουμε ένα πολύ όμορφο επάγγελμα στη χειρότερη χώρα που μπορούμε να το κάνουμε. Οι ηθοποιοί αντιμετωπιζόμαστε σαν χομπίστες.

Δηλαδή πρέπει να έχουμε λυμένα όλα τα υπόλοιπα προβλήματά μας και πρέπει να παρακαλάμε για να πληρωθούμε. Η ψυχολογική πίεση που δεχόμαστε από κάποιους ανθρώπους σε αυτή τη δουλειά – που ελπίζω κάποια στιγμή να τελειώσει- δεν ισοφαρίζεται με το χειροκρότημα του κόσμου», ανέφερε αρχικά ο ηθοποιός.

Στη συνέχεια σόκαρε με τις δηλώσεις του για την κακοποίηση: «Όλοι μας έχουμε περάσει κακοποίηση και δεν αναφέρομαι μόνο στα σεξουαλικά. Εμείς μεγαλώσαμε σε μία γενιά όπου το ταλέντο ενός ανθρώπου δικαιολογούσε όποια τρέλα ή συμπεριφορά και δεν τολμούσαμε να μιλήσουμε γιατί λέγαμε πως έτσι είναι αυτός.

Σαφώς φοβόμασταν και για τη δουλειά μας. Εάν σου συμβεί ένα περιστατικό στις πρόβες ή στις παραστάσεις και τσακωθείς με αυτόν τον άνθρωπο, αρχικά έχεις χάσει τη δουλειά σου. Πριν βγει το κίνημα #metoo, στο οποίο δώσανε βάση στα λεγόμενα κάποιων ηθοποιών που έχουν υποστεί τέτοιες καταστάσεις, περνούσαν απαρατήρητα και σου έλεγαν πως φταις εσύ».

«Ήταν τόσο άσχημη η συμπεριφορά του σκηνοθέτη που έκλαιγα στην...»

Ο Σταύρος Νικολαΐδης παραχώρησε συνέντευξη στο Secret και μέσα σε όλα "άνοιξε" την καρδιά του και μίλησε για την σοβαρή περιπέτεια που πέρασε με τον κορωνοϊό καθώς έδωσε τεράστια μάχη αλλά και για έναν σκηνοθέτη, που έβριζε και απειλούσε ηθοποιούς.

«Πέρασα τον κορωνοϊό πολύ βαριά. Έμεινα 10 μέρες στο σπίτι με υψηλό πυρετό και μία εβδομάδα στο νοσοκομείο "Σωτηρία" με πνευμονία και χαμηλό οξυγόνο. Ένιωθα συνέχεια τον φόβο μην εισαχθώ σε ΜΕΘ. Ήμουν σαν αγρίμι σε κλουβί.

Ξάπλωνα, ίδρωνα, δεν βολευόμουν, δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Ήταν πολύ περίεργο. Οι νοσοκόμες δεν μου έλεγαν και πολλά πράγματα. Κάποια στιγμή είχε μάθει όλο το νοσοκομείο για μένα και έρχονταν οι νοσοκόμες από όλες τις πτέρυγες να με δουν.

Αλλά με περιποιήθηκαν καλά. Μου έδιναν δύο αντιβιώσεις και ενέσεις κορτιζόνης. 'Ημουν ψυχολογικά και σωματικά καταβεβλημένος. Κόλλησε και η γυναίκα και το παιδί μου, αλλά πιο ελαφριά», «Στην αρχή στις πρόβες ήταν πολύ περιοριστικό για μένα.

Επρεπε να μάθω τι λέει ο ρόλος και μετά να το μεταφράσω σε κινήσεις. Σαν παντομίμα. Στη ζωή μου δεν έχω κάνει ποτέ τον μουγκό, λέω πάντα αυτό που σκέφτομαι και το έχω πληρώσει πολύ. Ίσως λίγο τα τελευταία χρόνια το κάνω διπλωματικά, εξ ανάγκης».

Το νέο τηλεοπτικό πεδίο και τη λαμπρή επαναφορά της μυθοπλασίας τα βλέπει με ελπίδα, και ο ίδιος, όπως αποκάλυψε, θα ήθελε στο εξής να ασχοληθεί με πιο δραματικούς ρόλους, «θέλω να κάνω περισσότερο δράμα, γιατί το έχω στερηθεί.

Είναι απωθημένο πολλών χρόνων, θα ήθελα να μπω πιο βαθιά σε δραματικούς ρόλους. Με γοητεύει πολύ η δουλειά μου, γιατί δεν είναι ένα επάγγελμα που το έχω κληρονομήσει από τον πατέρα μου. Βγαίνει από μέσα μου. Είμαι σχεδόν τριάντα χρόνια στη δουλειά.

Βέβαια, το ότι φαίνομαι πιο νέος από ό,τι είμαι συχνά με περιορίζει στους ρόλους. Γιατί ένας σκηνοθέτης δεν θα πάρει εμένα για νεαρό, ούτε όμως και για πενηντάρη».

«Είχε τύχει πριν από μερικά χρόνια να γυρίσω, από πρόβα και να είναι τόσο άσχημη η συμπεριφορά του σκηνοθέτη, που έκλαιγα στην αγκαλιά της γυναίκας μου. Ερχόταν πριν από την παράσταση και καθόταν πίσω στα παρασκήνια.

Μας έβριζε αισχρά και μας απειλούσε ακόμα και την ώρα της παράστασης και εμείς βγαίναμε στη σκηνή τρέμοντας. Τότε δεν είχα αντιδράσει, γιατί είχα ανάγκη τη δουλειά, αλλά στο εξής δεν θα αφήσω να ξανασυμβεί Κάτι τέτοιο.

Όποιος μου μιλήσει άσχημα θα τον βουτήξω από τον γιακά. Ξέρω πολλά ακόμα περιστατικά βίας που δεν έχουν βγει ακόμη στο φως».