«Αντί να ντρέπομαι εγώ...» - Ο Πάνος Σταθακόπουλος αποκάλυψε για την συνεργασία του με τον Βέγγο και τον Ηλιόπουλο
«Έβλεπες έναν άνθρωπο που...»
Ο Πάνος Σταθακόπουλος βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Ποιος είναι πρωινιάτικα, την Πέμπτη 5/5, και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους μεγάλους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, που έγραψαν ιστορία, στον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Θανάση Βέγγο.
Τον ηθοποιό τον έχουμε παρακολουθήσει σε πολλούς και μοναδικούς ρόλους του στην τηλεόραση με πολύ χαρακτηριστικό αυτόν στη σειρά Λάκης ο Γλυκούλης, όπου πρωταγωνιστής ήταν ο Πέτρος Φιλιππίδης και για τον οποίο έχει μιλήσει σχετικά με τις κατηγορίες που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας.
Παρόλα αυτά, μίλησε, κυρίως, για την συνεργασία που είχε τον πρώτο καιρό με τον Βέγγο και τον Ηλιόπουλο, που, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν πολύ ντροπαλοί και απλοί άνθρωποι σε σύγκριση με την αναγνωρισιμότητά τους. Δεν ήταν καθόλου υπεροπτικοί, ενώ αντιθέτως ζούσαν τη ζωή τους διατηρώντας χαμηλούς τους τόνους.
Οι δηλώσεις του Πάνου Σταθακόπουλου για τον Θανάση Βέγγο και τον Ντίνο Ηλιόπουλο
«Στα πρώτα μου βήματα έπαιξα με τον Θανάση Βέγγο κι έβλεπες έναν άνθρωπο που ντρεπόταν. Αυτός και ο Ντίνος Ηλιόπουλος ντρεπόντουσαν. Αντί να ντρέπομαι εγώ, που ντρεπόμουν, δεν το συζητώ… Έβλεπα τον Βέγγο και τον Ηλιόπουλο να με βλέπουν να πηγαίνω και να σηκώνονται να με χαιρετήσουν», είπε αρχικά.
Και συμπλήρωσε: «Από τον Θανάση Βέγγο πήρα την απλότητά του, την καλοσύνη του, τον καλό του λόγο, τους χαμηλούς τόνους που είχε και τη σβελτάδα».
«Γλίτωσα από βέβαιο θάνατο» - Οι συγκλονιστικές δηλώσεις του ηθοποιού
Ο Πάνος Σταθακόπουλος παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso και μίλησε για τα ατυχήματα που παραλίγο να του στερήσουν τη ζωή, αλλά και για την πίστη του στον Θεό. Λίγο καιρό νωρίτερα, είχε μιλησει στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για τις δυσκολίες στη ζωή του γενικότερα και τα επαγγέλματα που χρειάστηκε να κάνει.
Ο ηθοποιός ανέφερε πως από τη στιγμή που επιβίωσε και από τα δύο σοβαρά τροχαία που έζησε, βλέπει τη ζωή με διαφορετικό μάτι και προσπαθεί να απολαβάνει την κάθε στιγμή, ενώ δεν αποκλείει το να γίνει ιερέας κάποια στιγμή στο μέλλον.
Θα ήθελα να αναφερθούμε στην πίστη σας στον Θεό και σε δύο θαύματα που βιώσατε, καθώς είχατε σοβαρά τροχαία ατυχήματα. Θα μας αναφέρετε τι είχε συμβεί, αλλά και για την προστάτιδά σας, την αγία Μαρίνα;
Όντως δύο φορές γλίτωσα από βέβαιο θάνατο. Η μία ήταν στην εθνική όπου, χωρίς να καταλάβω πώς και γιατί, τούμπαρε τρεις φορές το αμάξι και βγήκα χωρίς αμυχή, και η άλλη ήταν σε περιοδεία με το Εθνικό Θέατρο, όπου ήμουν στο αυτοκίνητο με άλλους τρεις συναδέλφους και από θαύμα δεν πέσαμε σε μια μεγάλη χαράδρα. Ηταν 17 Ιουλίου, ανήμερα της αγίας Μαρίνας!
Έχετε έρθει αντιμέτωπος με τον θάνατο. Σας φοβίζει;
Η ζωή είναι δώρο και σαν δώρο τη χαίρομαι και την απολαμβάνω όσο καλύτερα μπορώ. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε το μόνο σίγουρο και το μόνο δεδομένο είναι ο θάνατος. Ως εκ τούτου, ως ρεαλιστής ξέρω ότι θα έρθει και εύχομαι να αργήσει. Όμως, αν τύχει για κάποιον λόγο να επέλθει το μοιραίο, δεν με φοβίζει. Το μόνο που με φοβίζει και με τρομάζει είναι να μου συμβεί κάτι άσχημο που θα με καθηλώσει σε ένα κρεβάτι να πονάω και να υποφέρω, με τη βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει βελτίωση. Με μια λέξη, με φοβίζει η ανημποριά.
Έχει περάσει από το μυαλό σας έπειτα από χρόνια να ασχοληθείτε ενεργά με την Εκκλησία ως ιερέας;
Ή μικρός μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου… Εγώ ήθελα να γίνω ηθοποιός και αυτό υπηρετώ. Έχω όμως πολλούς γνωστούς ιερείς και ιερομόναχους που κάνω παρέα. Έμαθα μάλιστα πρόσφατα ότι ένας 85χρονος χειροτονήθηκε διάκος γιατί το ήθελε από μικρός. Ο ιερομόναχος Αναστάσιος, με τον οποίο βρισκόμαστε το τελευταίο διάστημα, πιστεύει ότι κάποια στιγμή θα φορέσω τα ράσα και, επειδή είμαι αναγνωρίσιμος, κοινωνικός και χαμογελαστός, θα βοηθήσω πολύ κόσμο. Οπότε, ενώ εγώ λέω πως δεν θα ασχοληθώ ενεργά με την Εκκλησία ως ιερέας, έρχονται οι ιεράρχες και οι ιερομόναχοι που πιστεύουν το αντίθετο… Τι να πω… Ποτέ μη λες ποτέ…
Πρωταγωνιστείτε, στην παράσταση «Αρκάς», στον Ελληνικό Κόσμο. Οι εντυπώσεις σας μέχρι σήμερα;
Σε αυτή την παράσταση πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο Αρκάς… Από την πρεμιέρα μέχρι σήμερα αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι θεατές είναι από παιδιά εφτά χρονών, έφηβοι, ενήλικες, μέχρι και άτομα πολύ μεγάλης ηλικίας. Το θέατρο είναι γεμάτο και αυτό δείχνει τη δύναμη που έχει η διαχρονική πένα του Αρκά.
