Συγκλονίζει η Εύα Καμπίτση από τα «Διλήμματα» για το πρόβλημα υγείας της: «Ήμουν για έξι μήνες παράλυτη στο κρεβάτι»
«Ο Σπύρος Μπιμπίλας δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο »
Η Εύα Καμπίτση, που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από τη συμμετοχή της στα «Διλήμματα», μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «Πρωινό ΣουΣού» και τη δημοσιογράφο Δήμητρα Τσαούση. Ο ηθοποιός περιέγραψε τον Γολγοθά που ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια, ενώ μετέφερε και μία δυσάρεστη ιστορία από την επικοινωνία της με τον Σπύρο Μπιμπίλα.
«Έχω μία μεγάλη δυσκολία στην κίνηση. Δύο χρόνια υπέφερα από πόνους χωρίς να ξέρω τον λόγο, έκανα εξετάσεις και δεν φαινόταν το πρόβλημα, μέχρι μία παρακέντηση. Από εκεί ξεκίνησε ο αγώνας, ήταν ένα μόρφωμα με διαστάσεις 15×10, είχε πιάσει νεφρό, επινεφρίδια και πάγκρεας, προχώρησε και μπήκε στα μαλακά μόρια της σπονδυλικής στήλης», είπε αρχικά η Εύα Καμπίτση.
Και συμπλήρωσε: «Αν αρχίσεις την κλάψα και τα “ωχ, τι έπαθα”, δεν γίνεται. Τον περισσότερο καιρό είμαι μέσα στο σπίτι, γιατί πρέπει να με συνοδεύει κάποιος. Δεν έχουμε τη στήριξη που πρέπει από το κράτος. Κάποιοι την έχουν και κάποιοι όχι, γίνονται κάποιες διακρίσεις».
Η αναφορά της Εύας Καμπίτση στον Σπύρο Μπιμπίλα
Όσον αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζει το πρόβλημα της υγείας της, η Εύα Καμπίτση συμπλήρωσε: «Δεν είναι δυνατόν να έχω κάθε μέρα έναν άνθρωπο εδώ, γιατί στοιχίζει μία περιουσία αυτό. Έρχεται άτομο και με βοηθάει, από εκεί και ύστερα, ό,τι κάνει το παιδί μου και κάποιοι φίλοι γιατί πρέπει να βγαίνω από το σπίτι και να περπατάω. Ήμουν για έξι μήνες τελείως παράλυτη στο κρεβάτι, δεν μπορούσα να σηκωθώ. Πιστεύω στον Θεό, προσεύχομαι».
Κλείνοντας αναφέρθηκε στη στάση που κράτησε απέναντί της ο Σπύρος Μπιμπίλας, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Τον γνωρίζω πολλά χρόνια, μεγάλωσε σε αυτή τη γειτονιά, έχουμε τελειώσει την ίδια σχολή. Είχαμε μιλήσει πρόσφατα για κάτι ευχές, δεν τον παρεξηγώ, γιατί τρέχει και δεν φτάνει. Όταν του τόνισα, ωστόσο, ότι δεν πήρε ούτε ένα τηλέφωνο να δει τι κάνω, μου απάντησε: “Εσάς σας φροντίζει το κράτος”. Το μεταφέρω έτσι ακριβώς όπως το είπε. Το κράτος δεν μας φροντίζει όσο θα έπρεπε».
