Από το 1997: Αυτή είναι η διαθήκη της Πριγκίπισσας Νταϊάνα - Η εξωπραγματική περιουσία που άφησε πίσω της
Όταν ανοίχτηκε δάκρυσαν όλοι
Τον Αύγουστο του 1997, ο κόσμος θρήνησε την αγαπημένη σε όλους - σχεδόν - πριγκίπισσα Νταϊάνα, η οποία πέθανε σε τραγικό τροχαίο (δείτε εδώ την σοκαριστική φωτογραφία της σορού της μέσα από το σμπαραλιασμένο αμάξι). Ήταν μόλις 36.
Είχε περιουσία η διάσημη πριγκίπισσα της Ουαλίας; Η απάντηση είναι ναι.
Ποιος συμπεριλήφθηκε στη διαθήκη της πριγκίπισσας Νταϊάνα;
Όπως μπορείτε να φανταστείτε, ένα «Royal Estate Plan» μπορεί να περιλαμβάνει πολλούς «βασικούς παίκτες». Στην Τελευταία Διαθήκη, λοιπόν, της Πριγκίπισσας Νταϊάνα, κατ' ονομάστηκαν αρκετοί δικαιούχοι. Οι δύο κύριοι κληρονόμοι της ήταν οι δύο γιοι της, ο πρίγκιπας Ουίλιαμ και ο πρίγκιπας Χάρι. Επίσης, στη Διαθήκη συμπεριλήφθηκαν ως δικαιούχοι τα δεκαεπτά βαφτιστήρια της πριγκίπισσας Νταϊάνα, καθώς και ο αγαπημένος της μπάτλερ.
Η μητέρα της, η αξιότιμη Φράνσις Ρουθ Σαντ Κιντ, και η αδερφή της, η Ελισάβετ Σάρα Λαβίνια Σπένσερ ΜακΚορκουντάλ, ονομάστηκαν εκτελεστές και διαχειριστές της διαθήκης αυτής. Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας, η περιουσία της πριγκίπισσας Νταϊάνα ήταν 21.711.485 λίρες. Αυτό είναι πάνω από 30 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ. Η καθαρή αξία, βέβαια, της περιουσίας λόγω του κόστους των φόρων κληρονομιάς μειώθηκε σε περίπου 17 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.
Τι περιελάμβανε η διαθήκη της πριγκίπισσας Νταϊάνα;
Αφού πέρασε από τη διαδικασία έγκρισης από το Ανώτατο Δικαστήριο της Αγγλίας, η περιουσία της πριγκίπισσας Νταϊάνα διανεμήθηκε σύμφωνα με τις επιθυμίες που περιγράφονταν στη διαθήκη της. Ακολουθεί μια σύντομη λίστα με όσα έχουν αναφερθεί, όχι αναλυτικά βέβαια:
- 50.000 λίρες, ή περίπου 70.000 δολάρια, έμειναν στον μπάτλερ της πριγκίπισσας Νταϊάνα, Πολ Μπάρελ.
- Συναισθηματικά αντικείμενα, όπως φωτογραφίες, πίνακες και πορσελάνη, αφέθηκαν στα 17 βαφτιστήρια της πριγκίπισσας.
- Ένα ταμείο έλαβε περίπου 1,4 εκατομμύρια δολάρια (100.000 λίρες), καθώς και όλα τα ρούχα της πριγκίπισσας Νταϊάνα. Αυτό περιελάμβανε το διάσημο νυφικό της. Το ταμείο ωφελεί τον Πρίγκιπα Ουίλιαμ και τον Πρίγκιπα Χάρι, μαζί με τους συζύγους και τα μέλη της οικογένειάς τους, καθώς και ειδικές φιλανθρωπικές οργανώσεις. Αυτές οι φιλανθρωπικές οργανώσεις λαμβάνουν επίσης κεφάλαια με τη μορφή δικαιωμάτων που κερδίζονται από την εξουσιοδοτημένη χρήση του ομοιώματος της πριγκίπισσας Νταϊάνα σε εμπορικές χρήσεις.
- Οποιοδήποτε υπόλοιπο της περιουσίας της πριγκίπισσας Νταϊάνα μοιράστηκε εξίσου μεταξύ των δύο πριγκίπων.
Διαβάστε εδώ και την διαθήκη της Βασίλισσας Ελισάβετ.
Οι φιλανθρωπίες της
Το 1983 εκμυστηρεύτηκε στον τότε πρωθυπουργό της Νέας Γης Μπράιαν Πέκφορντ, «Δυσκολεύομαι να αντιμετωπίσω τις πιέσεις ως πριγκίπισσα της Ουαλίας αλλά μαθαίνω να το αντιμετωπίζω». Ως πριγκίπισσα της Ουαλίας ήταν αναμενόμενο να πραγματοποιεί τακτικές δημόσιες εμφανίσεις σε νοσοκομεία, σχολεία και άλλες εγκαταστάσεις σύμφωνα με το καταστατικό της βασιλικής οικογένειας του 20ου αιώνα. Από τα μέσα της δεκαετίας του '80, συσχετιζόταν όλο και περισσότερο με πολυάριθμες φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Πραγματοποίησε 191 επίσημες επισκέψεις το 1988 και 397 το 1991. Η πριγκίπισσα απέκτησε ένα έντονο ενδιαφέρον για τις σοβαρές ασθένειες και για τα θέματα που σχετίζονται με την υγεία έξω από την παραδοσιακή βασιλική εμπλοκή, συμπεριλαμβανομένων του AIDS και της λέπρας. Σε αναγνώριση των φιλανθρωπικών παρεμβάσεών της, ο Στήβεν Λη, διευθυντής του UK Institute of Charity Fundraising Managers, δήλωσε ότι: «Η συνολική συμμετοχή της στη φιλανθρωπία είναι πιθανότατα πιο σημαντική από ό,τι κάθε άλλου προσώπου τον 20ο αιώνα».
Πέρα από τα θέματα που σχετίζονται με την υγεία, το εκτεταμένο φιλανθρωπικό έργο της Νταϊάνα περιλάμβανε εκστρατεία για την προστασία των ζώων και τον αγώνα της ενάντια στη χρήση των ναρκών ξηράς. Υπήρξε η προστάτιδα των φιλανθρωπικών οργανώσεων και των οργανώσεων που συνεργάζονται με τους άστεγους, τους νέους, τους ναρκομανείς και τους ηλικιωμένους. Από το 1989 ήταν η πρόεδρος του νοσοκομείου Παίδων στην Great Ormond Street. Από το 1991 έως το 1996 ήταν πρόεδρος του Headway, ενός συλλόγου για τους εγκεφαλικούς τραυματισμούς. Ήταν επίσης πρόεδρος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και της Βασιλικής Ακαδημίας Μουσικής. Από το 1984 έως το 1996 ήταν πρόεδρος του Barnardo's, ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος που ίδρυσε ο Δρ Τόμας Τζον Μπαρνάντο το 1866 για τη φροντίδα των ευάλωτων παιδιών και νέων.
Το 1988 έγινε πρόεδρος του Βρετανικού Ερυθρού Σταυρού και υποστήριξε τα παρακλάδια του σε άλλες χώρες όπως η Αυστραλία και ο Καναδάς. Πραγματοποιούσε αρκετές επισκέψεις κάθε εβδομάδα στο νοσοκομείο Royal Brompton, όπου εργάστηκε για να ανακουφίσει τους σοβαρά αρρώστους. Το 1992 έγινε η πρώτη πρόεδρος του Chester Childbirth Appeal, ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος το οποίο υποστήριζε από το 1984. Αυτό το φιλανθρωπικό ίδρυμα, που πήρε το όνομα ενός από τους βασιλικούς τίτλους της Νταϊάνα, θα μπορούσε να συγκεντρώνει ετησίως πάνω από 1 εκατομμύριο λίρες χάρη στη βοήθειά της.
Τον Ιούλιο του 1995 η πριγκίπισσα ταξίδεψε στη Μόσχα. Επισκέφτηκε ένα παιδικό νοσοκομείο το οποίο είχε υποστηρίξει στο παρελθόν μέσω της παροχής σε αυτό ιατρικού εξοπλισμού. Στη Μόσχα έλαβε το Διεθνές Βραβείο Λεονάρντο το οποίο δίνεται στους «διακεκριμένους προέδρους και στους ανθρώπους της τέχνης, της ιατρικής και του αθλητισμού». Τον Δεκέμβριο του 1995 η Νταϊάνα έλαβε το Ετήσιο Βραβείο Ανθρωπιστικής Βοήθειας για τις φιλανθρωπικές της προσπάθειες. Τον Οκτώβριο του 1996, για την προσφορά της στους ηλικιωμένους, η πριγκίπισσα τιμήθηκε με το χρυσό μετάλλιο σε συνέδριο για την υγειονομική περίθαλψη που διοργάνωσε το Κέντρο Pio Manzù στο Ρίμινι της Ιταλίας.
Την επόμενη ημέρα του διαζυγίου της, ανακοίνωσε την παραίτησή της από περισσότερες από 100 φιλανθρωπικές οργανώσεις ώστε να περνάει περισσότερο χρόνο μόνο σε έξι από αυτές : Centrepoint, English National Ballet, Great Ormond Street Hospital, The Leprosy Mission, National AIDS Trust, Royal Marsden Hospital. Συνέχισε την εκστρατεία της στον Βρετανικό Ερυθρό Σταυρό αλλά δεν ήταν πλέον καταχωρημένη ως πρόεδρος.
Τον Μάιο του 1997 η πριγκίπισσα άνοιξε ένα Κέντρο για την Αναπηρία και τις Τέχνες στο Λέισεστερ, αφού της έγινε η πρόταση από τον φίλο της Ρίτσαρντ Άττενμπορυ. Τον Ιούνιο του 1997 τα φορέματα και τα κοστούμια της πουλήθηκαν σε καταστήματα δημοπρασιών στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη και τα έσοδα που μαζεύτηκαν από αυτές τις εκδηλώσεις δωρήθηκαν σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Η τελευταία επίσημη εμφάνισή της ήταν στο νοσοκομείο Northwick Park του Λονδίνου στις 21 Ιουλίου 1997.
