Έντονες αντιδράσεις προκάλεσε η επίθεση που εξαπέλυσε ο Νίκος Μουρατίδης μέσα από το προσωπικό του blog στη Χριστίνα Λαμπίρη και στην κόρη της Μαρίσα Βουλγαράκη. Να θυμίσουμε πως εκείνος είχε γράψει, με αφορμή μία δήλωση της παρουσιάστριας μετά την ορκωμοσία της ως δημοτικός σύμβουλος στη Ραφήνα: «Πλάκωσαν οι κοινωνιολόγοι και έχουν άποψη. Χριστίνα Λαμπίρη: Είμαι υπέρ του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια, η τεκνοθεσία όμως είναι μια άλλη ιστορία. Και μιλάει αυτή – όπως λέει μια φίλη – που έκανε ένα κοριτσάκι, το “πέταξε” στην γιαγιά και το παιδί μεγαλώνοντας έγινε παχύσαρκο και προβληματικό».

Από χθες αρκετοί μίλησαν προς υπεράσπιση της Χριστίνας Λαμπίρη, όπως η Κατερίνα Καινούργιου που καταδίκασε μέσα από τον αέρα της εκπομπής της όσα γράφτηκαν από τον Νίκο Μουρατίδη, καθώς και ο Παύλος Χαϊκάλης που συνδέεται με δεσμούς μακροχρόνιας φιλίας και κουμπαριάς μαζί της, άρα γνωρίζει από πρώτο χέρι πόσο μπορεί εκείνη να έχει στηρίξει την κόρη της καθώς μεγάλωνε. Η Χριστίνα Λαμπίρη από την πλευρά της είχε επιλέξει μία στάση σιωπής, μέχρι το βράδυ της Πέμπτης, που αναδημοσίευσε μία ανάρτηση-καρφί, και μπορεί να μην απαντούσε απευθείας στα λεγόμενα του Νίκου Μουρατίδη, αλλά ο αποδέκτης ήταν… ξεκάθαρος.

Χριστίνα Λαμπίρη Μαρίσα Βουλγαράκη

Η απάντηση της Χριστίνας Λαμπίρη στον Νίκο Μουρατίδη

Συγκεκριμένα η Χριστίνα Λαμπίρη αναδημοσίευσε κάποια από τα λόγια του δημοφιλή ηθοποιού Χαβιέ Μπαρδέμ για το πώς βλέπει τις γυναίκες. Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Εάν ο κόσμος εξαρτώταν από εμάς, τους άντρες, θα είχε καταστραφεί εδώ κι εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια. Χάρη στις γυναίκες βρισκόμαστε ακόμα εδώ σήμερα. Είμαστε ασφαλείς, το σπίτι τους είναι το σπίτι μας. Η φύση μάς δημιούργησε όλους, γι’ αυτό και τη γυναίκα πρέπει να τη λατρεύουμε κι αυτό είναι απλώς γεγονός.

Κι ο καλός, αληθινός άντρας, είναι εκείνος που συμπεριφέρεται στη γυναίκα ως ίση. Εγώ προέρχομαι από την Ισπανία, που είναι μια έντονα πατριαρχική χώρα, αλλά με μεγάλωσε μια γυναίκα, με μόρφωσε μια γυναίκα, επειδή ο πατέρας μου ήταν απών, ο Θεός να τον έχει καλά, άρα έμαθα κι είδα τον κόσμο μέσα από τα μάτια της γυναίκας… Κι είδα τι σημαίνει να είσαι γυναίκα σ’ αυτόν τον κόσμο, ακόμα και τι σήμαινε να είσαι γυναίκα ηθοποιός, όπως η μητέρα μου, στην Ισπανία του ’60, χειρότερα από πόρνη.

Κι η δύναμη αυτής της γυναίκας, που έφερνε την αξιοπρέπεια σε ό,τι έκανε, που πολεμούσε σκληρά για να μεγαλώσει τρία παιδιά χωρίς να χάνει την ψυχραιμία της, με τη δύναμη μια λέαινας, αυτό είναι κάτι που θα τιμώ για πάντα. Κι αυτό είναι που με κάνει να σκέφτομαι ότι χωρίς τις γυναίκες είμαστε απροστάτευτοι. Γιατί είμαστε το αδύναμο φύλο».